در شعاع جانان صفحه 212

هنوز نان و دوغ سر سفرهی امام زمان تمام نشده است. من این نان و دوغ را با سفره های رنگین دیگر عوض نمیکنم»؛«و همواره از دعاهای ایشان بر سر سفرهی غذا آن بود که خدایا ما را از سر سفرهی امام زمان ارواحنافداه جای دیگر حواله ندهید و ما را جزء نان خورهای امام محسوب بدارید».(1)

من ریزه خور سفره احسان تو هستم       ناچیزتر از خار گلستان تو هستم

من نوکر تو نیستم ای سرور خوبان        بل خاک کف پای محبان تو هستم

مرحوم علامه در خانه

اخلاق مرحوم علامه در خانه، همواره بر اساس محبت و مهربانی و وفا بود و احترام خاصی برای همسر مکرمهی شان قائل بودند و در بیان زندگی مشترکشان میفرمودند: زندگی مان بر اساس مهربانی و وفاداری و صبوری میگذشت.

ایشان میفرمود: مرحوم پدرم، شرط ازدواجم را گرفتن اجازه اجتهاد قرار داده بودند، لذا بعد از اخذ اجازه اجتهاد و کنار رفتن از تقلید نمودن از آیت الله بروجردی در زمان حیات ایشان، در سن 25 سالگی ازدواج کردم.

چگونگی ازدواج مرحوم علامه

ایشان در زمان اقامت در مدرسه حجتیه با مرحوم آیت الله العظمی سید محمّد علی موحد ابطحی، مرحوم آیت الله سید احمد روضاتی و مرحوم آیت الله حاج شیخ رضا یزدی هم حجره بودند.

مرحوم آیت الله سید احمد روضاتی که صاحب تألیفات و دارای کمالات علمی بودند، دختر یکی از بستگان خود را به مرحوم آیت الله ابطحی معرفی نموده و بعد از طی مقدمات مرسوم، ازدواج انجام میشود و ایشان داماد مرحوم حجت الاسلام