در شعاع جانان صفحه 215

الطاف خاصهی الهیه، اظهارات فوق را برای دوستان و آشنایان مطرح میکردند.و این، یک درس تربیتی را در بر دارد که اگر انسان برای رسیدن به آرزویی خاص، دعا و توسل داشته باشد، و به مقصود نرسد، نگران نباشد، زیرا چه بسا، نعمتی دیگر و بالاتر، به او عطا میشود و پاداش دعاها و استغاثه هایش، با فضل و لطف الهی، در قالب نعمتی دیگر داده میشود.(1)

عالمی مردمی و همنشین با فقرا

نقطه بارز شخصیت اجتماعی و اخلاقی آن عالم ربانی، مردمی بودن و با مردم زیستن ایشان بود، شیفتگان معارف اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام از اقصی نقاط کشور از هر طبقه و سلیقه با خصوصیات اخلاقی و معنوی ایشان آشنا بوده و از محضر مبارکشان بهره می بردند.

درب مؤسسه الامام المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، همیشه بر روی مردم باز بود و با رویی گشاده از مردم استقبال می کرد و دست پر از رأفت و محبت خود را بر سر همه می کشید. هدایتگری آیت الله العظمی موحد ابطحی فوق العاده بود و بسیاری از رجال لشکری و کشوری را به فراخور حال و مسئولیتشان نصیحت میکرد و در برخی موارد آنها را به حمایت و بزرگداشت حضرت زهرا علیها السلام فرا میخواند و کار برای حضرت زهرا علیها السلام را مانع نزول بلایا برای مملکت امام زمان ارواحنافداه میدانست.

عدهای از مراجعه کنندگان به مرحوم علامه، در جستجوی راه های قرب به حق و کسب کمالات انسانی بودند و برای راهنمایی و الهام گیری، چه بسا از راه های دور میآمدند و از ایشان دستورالعملهای لازم را دریافت میکردند.