در شعاع جانان صفحه 226

حضرت هم شهادت به بندگی خود میداد و این مقام عظمی را مقدم بر مقام والای نبوت میآوردند. حضرت عیسی علیه السلام نیز در گهواره همین اعتراف را داشت. همه انبیاء نیز اینگونه بودند. عبد باشید تا به همه جا برسید و بتوانید خادمانی خوب برای اسلام و مسلمین باشید.(1)

حمد و ثنای خدا

هر تعریف و توصیف و ستایش و نیایش و تمجید و تحمید را برای خدای حمید بگذارید که همهی اینها از آن خداوند متعال است، والحمدلله رب العالمین آیینهی تمام نمای این پیام است و ما و دیگران همه و همه باید حامد و ساجد و واصف خالق و رازق و مالک هستی باشیم و ما که خود عبد هستیم، جایگاه از تعریف و توصیف نداریم. و بعد از خداوند منان هم مدح و ثنا را برای پیامبر اعظم و نبی مکرم و خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام آن حضرت بگذارید و قرار دهید که بندگان حقیقی و عباد واقعی حضرت جلّ و اعلا هستند و شایستهی تعریف و بایستهی توصیف میباشند. و ما هر چه ذات الهی را حمد و ستایش کنیم، کوچکتر از آن هستیم که حتی ذرهای از حق حمد را به جای آوریم و در مورد پیامبر و اهل بیت علیهم السلام نیز در حد توان ما نمیرسد و درک ما به کُنه مقام و عظمت و مرتبت و مقام آنها نمیرسد و منهای غلوّ دربارهی اهل بیت علیهم السلام هرچه توصیف کنید، خلاف و گزاف نخواهد بود.

رها شدن از قید مادیات

بعد از رها شدن از قید مادی و مادیت، ارواح بندگان خوب خدا توانایی های بیشتری دارند؛ دعا می کنند، دستگیری می کنند، هدایت می کنند. رابطه را بتوانیم با اینها حفظ کنیم و نگه بداریم به نفعمان است، بتوانیم رابطه مان را با اینها حفظ کنیم، منتفع بشویم از دعایشان، از توجهاتشان،از برکاتشان. ان شاءالله(2)