در شعاع جانان صفحه 270

اعتقاد قلبی مرحوم علامه این بود که ما باید مردم را به گونهای بسازیم که در تمام زمینه ها نخست به یاد امام زمان افتاده، سپس با توسل به آن حضرت به طبیب مراجعه کنند و دارو مصرف نمایند، نه آنکه نخست به دارو پناه ببرند، آنگاه به امام زمان علیه السلام مراجعه نمایند. البته تأکید داشتند که ما منکر اسباب و علل طبیعی نیستیم و نمیخواهیم بگوییم هر که بیمار شد، و با اینکه مثلاُ نیاز به عمل جراحی دارد به دکتر مراجعه نکند، و فقط به امام زمان متوسل شود، بلکه میگوییم نخست توسل برای اینکه امام عصر عنایتی بفرماید که طبیب درست مرض را تشخیص دهد و داروی مناسب تجویز نماید و عمل جراحی موفقیت آمیز باشد. به هر حال، دارو از طبیب، ولی شفا از خدا با وساطت امام عصر علیه السلام است.

مرحوم علامه و احیای نام امام زمان علیه السلام

یکی از سنتهای حسنهی مرحوم علامه، هدیه نمودن اعمال صالحه اعم از نماز و قرائت و قرآن و ذکر صلوات و ختومات، به ساحت مقدس امام زمان ارواحنافداه بود و ایشان تنها به این امور اکتفا نمیکرد و میفرمود: همه خدمات مادی و معنویتان را هدیه و به نام امام زمان کنید تا خدا به عمر و کارهایتان برکت دهد و این امر در طول حیات مرحوم علامه کاملاً مشهود و ملموس بود.

مرحوم علامه تمامی کارها و خدمات اجتماعی خود را با نام مقدس امام زمان ارواحنافداه مزین میکرد و هیچ گاه برای خودش نامی نخواست و نگذاشت و تنها میفرمود: نام امام زمان را بر آن مکان مزیّن کنید.

نام مؤسسهی علمی تحقیقاتی خود را «الامام المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف» نهاد و مکرر میفرمودند: ما هر چه داریم از الطاف الهی و عنایات نبوی و توجهات علوی و بیت فاطمی و ذریهی آل طاها و یاسین است و این ذوات مقدسه، صادقین فی القرآن و صالحین فی الفرقان و امناء الرسول و زاده های بتولاند. پس هر چه و هر جا هست متعلق به آنان است. از اینرو مرحوم علامه، صدها مؤسسهی دینی، فرهنگی، اقتصادی و عام المنفعه، حسینیه ها، تکایا، مساجد، مدارس، کتابخانه، کارخانه، حمام، تونل، پل و... را که احداث مینمودند، تمامی آنها را بدون استثناء به نام و