در شعاع جانان صفحه 358

رسیدن نوبت حمام زنانه در صف مینشستند به خصوص صبحها تا مردان از حمام بیرون بیایند و معمولاً تا ساعت 8 صبح حمام در اختیار مردان بود و از هشت صبح تا چهار عصر در اختیار زنان و این صحنه ها هر روز تکرار میشد.

مرحوم علامه میفرمود: اینها برای من پیام داشت، حالا اگر زنی تکلیف واجب دارد و هر روز صبح هم که حمام نوبتی و تا ساعاتی بعد از طلوع آفتاب در اختیار مردان است. حالا این زن و یا زنان چه کنند؟!آیا هر روز صبح جمعی از زنان باید نمازشان قضا شود یا با تیمم بدل از غسل نماز بخوانند؟! و این وضع اسفناک صف کشیدن زنان در کوچه و بازار چیست آن هم در مقابل محرم و نامحرم؟! و در زمستانهای بسیار سرد و یخبندان اقلید این زنان مظلوم چه رنجهایی میکشند؟ از دولتیهای زمان شاه هم که خبری نبود و کسی هم کاری نمیکرد و کسی یا نمیخواست یا نمیتوانست، و مرحوم آیت الله حاج شیخ غلامرضا یزدی(قدس سرّه)، آن استوانهی زهد و پارسایی و اسطوره تقوا و پاکدامنی،(1)از وضعیت بیحمامی اقلیدیها و چند حمام خزینهای رنجه شده... و دیگر به اقلید نیامدند و مرحوم آیت الله حاج شیخ مهدی فقیه اقلیدی(قدس سرّه)، این استوانه دینداری هم پیر و ناتوان شده و کاری از پیش نمیبرد. بنابراین بر خود لازم و واجب دیدم که دیگر فقه و فقاهتهای آموختهام و مسائل مرقوم شده در رساله ها در مقام تئوری و منبر و رساله جواب نمیدهد و حلّال بسیاری از مشکلات مردم محروم نیست تصمیم گرفتم که شخصاً فقه و ابواب آن را عملی کنم و عمل مجسم فقه و فقاهت و فقیه را در جامعه به معرض نمایش بگذارم و به جای نشستن و صرفاً رساله نوشتن و مسئله گفتن و به عنوان مرجعیت بسنده کردن برای من که درد مردم را حس کرده و شناختهام کافی نیست و اگر غسل و طهارت از ابواب فقه است و بخشی از رساله ها را به خود اختصاص داده، این جا جای درنگ نیست، باید دست به کار شوم و فکری به حال حمامهای زنانه و مردانه و به مشکل بهداشتی و مدرن و امروزی کنم و طهارت را عملاً به صورت