در شعاع جانان صفحه 442

برای تجدید وضو از بالا سر حضرت بیرون آمدم که یک لحظه متوجهی حضور آیت الله ابطحی در حرم مطهر شدم.خود را به محضر مبارکشان رساندم و با ایشان دیده بوسی کردم.  ایشان که عبای سفیدی بر تن داشتند با لبخند ملیحی به من فرمود: امشب هر چه بخواهی به شما عنایت میشود.بگو ببینم مکه رفتی؟ گفتم عمره رفتم و حج واجب نرفتم. فرمودند: برگرد از آقا حج تمتع را از برای خودت و همسرت درخواست کن. دوباره به رواق برگشتم و خواستهی خودم را که حاج آقا ابطحی راهنمایی کرده بودند را از حضرت خواستم و برگشتم. حاج آقای ابطحی را ندیدم. از مشهد که مراجعت کردم، پسر عموی پدرم که مقیم اهواز هستند با من تماس گرفتند و گفتند: یکی از فامیلها دو عدد فیش حج داشته، میخواست به سازمان حج بفروشد.  من از ایشان گرفتم.و بزودی قم میآیم و فیش را به نام شما و همسرتان میکنم.

خلاصه کلام اینکه کارهای حج را انجام دادیم و من و همسرم همان سال به حج مشرف شدیم و آن سال مصادف بود با عید غدیر خم و عید نوروز.و جالب اینکه در آن تاریخ آیت الله ابطحی سفری به مشهد نداشتند و این مکاشفهای بود که برای آقای توکلی در حرم امام رضا علیه السلام اتفاق افتاده بود.

استجابت دعا در کنار کعبه و شگفتی اهل تسنن

آقای سید مهدی مهدوی یکی از اهالی فرهنگ و از معتمدین شهرستان اقلید امام زمان ارواحنافداه نقل میکند: در سفر حج بصورت اتفاقی حضرت آیت الله ابطحی را زیارت کردیم و از ارادتی که به ایشان داشتیم، بیشتر اوقات را با ایشان همراه بودیم و این سفر روحانی و معنوی ما یک معنویت دیگر یافت، که هرگز این زیارت و معنویت را فراموش نمیکنم.

یک شب با ایشان بنا گذاشتیم که به خانه خدا برویم و همراه معظم له دعای جوشن کبیر بخوانیم و طبق موعد با ایشان و همراهان به حرم امن الهی رفتیم. پس از آنکه زیارت و آداب لازم را بجا آوردیم، آیت الله ابطحی درحالی با شور و حال وصف ناشدنی و صوت بلند و ملکوتی شروع به خواندن دعای جوشن کبیر