اختران فروزان ری و طهران، یا، تذکره المقابر فی احوال المفاخر صفحه 222

ص:224

نکته شیرین چو گفتی شور در دلها فکندی***چون نقاب از رخ گرفتی محشر کبری نمودی

چون نشستن تاب دادی مو مرا بیتاب کردی*** چونکه برپا خاستی خلق جهان بر پا نمودی

وسمه بر ابرو نهادی سرمه بر مژگان کشیدی*** آری این شمشیر و خنجر بهر ما برا نمدی

گرفتند روزی گذارت بر سر خاک محمد*** یک نظر فرما ز رحمت عاشقی احیا نمودی

آن مرحوم در سال 1404 قمری بدورد حیات گفته و حسب الوصیه حمل به مشهد رضوی و در جوار آن حضرت مدفون شده اند.

عصار

حاج سید ابوالقاسم بن حاج سیدمحمد عصار از علماء معروف و دانشمندان بنام طهران بوده در بیت علم دیده به جهان گشوده و پرورش یافته و مقدمات و ادبیات و سطوح را در تهران از مدرسین فرا گرفته سپس راهی نجف شده و از محضر آیات عظام و مراجع فخام حوزه نجف استفاده نموده سپس بایران مراجعت و در طهران بخدمات دینی از اقامه جماعت و تدریس و تبلیغ پرداخته تا در بیست و ششم آذر 1349 شمسی دیده از جهان بسته و به اجداد خویش پیوسته و در این مقبره کانون فضل و دانش بخاک رفته است.

نگارنده گوید: شنیدم از فاضل ارجمند و خطیب ارزشمند آقای فاضل کاشانی که می فرمود از قول ایشان که وقتی در عضر ناصر الدین شاه حرم و سرداب حضرت سیدالشهدا علیه الصلوه و السلام احتیاج به تعمیر اساسی داشت شاه آیه الله حاج شیخ عبدالحسین طهرانی معروف به شیخ العراقین را برای این خدمت اعزام نمود و او را از طهران به کربلا رفت من کوچک بودم ودر خدمت پدرم آیت الله