سلمان فارسی الگوی زندگی شیعی صفحه 123

ص:128

قرآن و نحوه قرائتش می پرسیدند؛ پس هر چه را نمی دانست به او می آموختند و….(1)

در آن سال ها در کوفه و بصره صحابه دیگری، مثل ابوموسی اشعری و انس بن مالک نیز بودند که به تعلیم قرآن می پرداختند؛ ولی آموزش آن ها طبق دستور خلیفه، آموزشی سطحی و ظاهری بود؛ اما آموزش پدرم و یارانش، اگرچه ظاهراً آموزش قرآن بود، ولی در حقیقت تفسیر و کلام و تاریخ و معارف را هم با خود داشت.

بدین گونه بود که طیف های متنوعی از جوانان گرد پدرم جمع شدند که می شد آن ها را به دو دسته کلی تقسیم کرد. دسته اول، که مهم تر بودند و پدرم به آن ها بیشتر نظر داشت، شاگردان شیعی او بودند و دسته دوم، شاگردان عام ایشان بودند که هم شاگردی پدرم را می کردند و هم شاگردی صحابه دیگر را، و دارای عقاید شیعی خالص نبودند.

***

پیوست

دسته بندی و فهرست کلی شاگردان سلمان چنین است:

شاگردان ایرانی: این گروه، شامل پسر خود سلمان، عبدالله، و جوانی به نام «زاذان ابوعمر» می شد که از موالیان قبیله کنده و علمای کوفه و محدثین بود. او شاگرد سلمان و عبدالله بن مسعود و امیرالمؤمنین علیه السلام محسوب