سلمان فارسی الگوی زندگی شیعی صفحه 151

ص:156

بازگشت شکوهمند

اشاره

قرن ها بود که پیکرم در خاک مدائن آرمیده بود و روحم در وادی السلام نجف، در بهشت برزخی مؤمنان و در جوار حرم علوی، از شعاع ولایت بهره مند بود؛(1) البته روحم گه گاه سری هم به مزار دنیوی ام می زد.

زمان های طولانی گذشت تا آن گاه که از عالم دنیا خبر رسید که اوضاع زندگی بشری به شدت آشفته شده است. در آن شرایط و بر اساس اخبار آخرالزمانی و روایات مهدوی، حدس زدم که زمانه موعود نزدیک است و همین مرا بی قرار می ساخت و آماده بازگشت به دنیا بودم.

تا این که آن رویداد مهم رخ داد. روز جمعه ای بود. رفته بودم به بدن زمینی ام سر بزنم که در آن جا فرشته ای نورانی را دیدم. او به من خبر داد که زمانه ظهور است و من بر اساس وعده معصومین علیهم السلام می بایست برای یاری مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف آماده شوم.

در یک فضای آرام و معنوی و با یاری فرشتگان، روحم دوباره به بدنم