- مقدمه 1
- پیش گفتار 2
- اشاره 3
- اجازه نامه های روایتی 4
- بازگشت به سخن پیرامون اجازات 16
- آقا جمال از چه کسانی روایت دارد؟ 28
- اشتباهی در برخی از کتب و اجازات 37
- مشکله ای در اجازۀ فاضل نراقی 49
- جمال المحقّقین و روایت از علّامه مجلسی دوم 52
- کسانی که از جمال المحقّقین اجازه روایت دارند 55
- محقق بهبهانی و پدر 69
- مشیخۀ آقای بهبهانی 70
- محقق بهبهانی و حاج میر ابوالقاسم موسوی 71
- اقامۀ نماز بر پیکر علّامۀ مجلسی 74
- اشاره 76
- تاریخ درگذشت دو محقّق خوانساری 76
- 1 - ارتحال آقا حسین: 76
- 2 - ارتحال آقا جمال الدین: 77
- اشاره 109
- نیاکان صاحب «الروضات»و آثار علمی 112
- سخنی دربارۀ «ریاض العلماء» 112
- حاج میر ابوالقاسم جعفر«میر کبیر» 116
- پیشینۀ کتاب و کتابخانه در خاندان 116
- آقا حسن و آقا حسین گیلانی لبنانی 119
- آقا حاج سیّد حسین مجتهد فرزند میر کبیر 121
- نام چند تن از رجال بزرگ خاندان 122
- آقا سیّد ابوالقاسم جعفر ثانی فرزند حاج سید حسیّن مجتهد 122
- فرزندان گرامی حاج میرزا سیّد زین العابدین 127
- کتابخانۀ آیه اللّه العظمی آقا میرزا سیّد محمّد هاشم 132
- ختم مقال 141
- علّامۀ شهیر الفت اصفهانی 143
- اشاره 151
ص:17
صاحب ریاض العلماء و محقّق خوانساری
دانشمند پرتلاش مرحوم میرزا عبداللّه اصفهانی، بر خلاف انتظار، در شرح احوال آقا حسین چندان بسط کلام نداده و حتّی سخنی از اجازات روایتی ایشان به میان نیاورده است، با این که در آغاز عنوان؛ تجلیل شایانی از ایشان نموده و سوگند یاد کرده است که او در عین کمال بود، و لکن «أصابه عینُ الکمال»!
بی شبهه، مقصود از عین الکمال؛ همان چشم زخم است که گاه در مُنشآت و منظومات نیز دیده می شود:
پیوسته امیدم به خدای متعال آن است که بر مَسند عزّ و اقبال
ایمن باشی ز آفت عین کمال هرگز نرسد به دامنت گرد ملال
«مناقب هنروران: ص 151»
میرزا عبداللّه توضیحی دربارۀ آن چشم زخم ننوشته و از جای دیگری هم چیزی معلوم نگردید. شاید از بخش چاپ نشدۀ مهمّ کتاب «قصص خاقانی» مطلبی به دست آید.
مرحوم میرزا عبداللّه شرح حال خود را که به سال یکهزار و یکصد و شش، در حرف عین کتابش می نوشته، آنجا گوید: اینک چهل سالی از عمرم گذشته است.
پس باید تولّدش را (1067) دانست (1). امّا پایان زندگی و تاریخ درگذشت این عالم