- مقدمه 1
- پیش گفتار 2
- اشاره 3
- اجازه نامه های روایتی 4
- بازگشت به سخن پیرامون اجازات 16
- آقا جمال از چه کسانی روایت دارد؟ 28
- اشتباهی در برخی از کتب و اجازات 37
- مشکله ای در اجازۀ فاضل نراقی 49
- جمال المحقّقین و روایت از علّامه مجلسی دوم 52
- کسانی که از جمال المحقّقین اجازه روایت دارند 55
- محقق بهبهانی و پدر 69
- مشیخۀ آقای بهبهانی 70
- محقق بهبهانی و حاج میر ابوالقاسم موسوی 71
- اقامۀ نماز بر پیکر علّامۀ مجلسی 74
- اشاره 76
- تاریخ درگذشت دو محقّق خوانساری 76
- 1 - ارتحال آقا حسین: 76
- 2 - ارتحال آقا جمال الدین: 77
- اشاره 109
- نیاکان صاحب «الروضات»و آثار علمی 112
- سخنی دربارۀ «ریاض العلماء» 112
- حاج میر ابوالقاسم جعفر«میر کبیر» 116
- پیشینۀ کتاب و کتابخانه در خاندان 116
- آقا حسن و آقا حسین گیلانی لبنانی 119
- آقا حاج سیّد حسین مجتهد فرزند میر کبیر 121
- نام چند تن از رجال بزرگ خاندان 122
- آقا سیّد ابوالقاسم جعفر ثانی فرزند حاج سید حسیّن مجتهد 122
- فرزندان گرامی حاج میرزا سیّد زین العابدین 127
- کتابخانۀ آیه اللّه العظمی آقا میرزا سیّد محمّد هاشم 132
- ختم مقال 141
- علّامۀ شهیر الفت اصفهانی 143
- اشاره 151
ص:40
(1)بگذریم، از مرحوم ملّا رفیعا به عنوان دومین روایت کننده از آقا جمال الدین (در ص 59) یاد خواهیم کرد، رجوع فرمایید. و اینک بازگردیم به داستان «لؤلؤه البحرین»:
تاریخ پایان تألیف «لؤلؤه» روز یازدهم از نخستین ربیع سال (1182) است، و از همان زمان، نسخه هایی که دیگران استنساخ کرده اند و در مقابله و تصحیح آنها دقّت لازم نشده، عبارت فوق را به همان صورت نوشته اند، جز این که به نظر می رسد کلمه ای در آن عبارت از قلم افتاده و در اصل چنین بوده است: «... الخوانساریّ، عن أبیه، عن المولی محمّد تقی...».
تأمّل در سیاق کلام نیز این سقط «عن أبیه» را به خوبی می رساند.
و نیز به نظر این ضعیف، نسخۀ لؤلؤه البحرینی که مرحوم شیخ ابوعلی رجالی (متوفّی 1216) صاحب کتاب «منتهی المقال» و از مُجازین محدّث بحرانی، به خطّ خود استنساخ نموده و آن نسخه به دست صاحب «مستدرک الوسائل» افتاده، عبارت به صورت درست بوده و لذا - چنان که (در ص 33) گفتیم - صاحب مستدرک روایت آقا جمال را تنها از پدرش نوشته است، و اگر نسخۀ خط شیخ