سیمای صالحان در قرآن صفحه 110

صفحه 110

بنا بر روایت قرآن، پیامبران و صالحان حکومت طاغوت را نمی پذیرفتند و زیر بار آن نمی رفتند،(1) بلکه به مبارزه با استبداد و ستمگری برمی خاستند و در مقابل آن می ایستادند. حتی اگر توان براندازی کانون فساد را نداشتند و جامعه با آنها همراهی نمی کرد، می کوشیدند با امر به معروف و دعوت به حق، از ستم و بی عدالتی آنها بکاهند. بنابراین، گاه با تبلیغات منفی علیه حکومت ستم پیشه و گاهی نیز با آگاه ساختن مردم و بیان راه حق، برای قیام علیه باطل و براندازی آن زمینه سازی می کردند. با سیری در آیات قرآن، روش رویارویی چند تن از اسوه های قرآنی را با حکومت ناحق زمان خود، بررسی می کنیم:

یک _ حضرت موسی

یک _ حضرت موسی

وَ فی مُوسی إِذْ أَرْسَلْناهُ إِلی فِرْعَوْنَ بِسُلْطانٍ مُبینٍ. (ذاریات: 38)

و نیز در ماجرای موسی که او را با حجتی آشکار به سوی فرعون گسیل داشتیم، [عبرتی بود].

بخش عظیمی از رسالت حضرت موسی، رویارویی با فرعون و فرعونیان و مبارزه با استکبار و حکومت طاغوتی وی بوده است، چنان که آیه شریفه نیز رسالت موسی را رفتن به سوی فرعون و رویارویی با او می خواند.

دو _ مؤمن آل فرعون

دو _ مؤمن آل فرعون

نام وی را حزقیل یا حزبیل گفته اند.(2) در قرآن، به علت تلاش برای حفظ جان حضرت موسی و نیز مخالفت با فرعون، ستایش شده است. او در ماجرای دفاع از یک بی گناه وارد میدان تبلیغ و مبارزه شد و با


1- نک: زمر: 17؛ نحل: 36؛ نساء: 60.
2- محمد بن عمر زمخشری، الکشاف، بیروت، دارالکتب العربی، 1407 ه_ . ق، ج 2، ص 162؛ بحارالانوار، ج 14، ص 273.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه