شناختنامه حضرت فاطمه معصومه علیها السلام و شهر قم صفحه 129

عارفاً بحقّها فله الجنّه».

4. حدیث چهارم از حضرت صادق علیه السلام است که در سابق نقل کردیم، در ذیل آن فرمود: «تقبض فیها امرأه هی من ولدی واسمها فاطمه بنت موسی یدخل بشفاعتها شیعتی الجنه بأجمعهم».

اما ورود آن مکرمه به قم

اما ورود آن مکرمه به قم

در تاریخ قم و سایر کتب تواریخ و سیر نوشته اند که در سال دویست از هجرت مأمون (خلیفه عباسی)، حضرت امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام را از مدینه به مرو طلب نمود، جهت عقد بیعت به ولیعهدی آن جناب.

در سال 201 خواهر مکرمه آن حضرت به جهت اشتیاق به زیارت برادر، از مدینه به طرف مرو بیرون آمد و چون به ساوه رسید، بیمار شد. پرسید که تا قم چقدر مسافت است؟ گفتند: دو فرسخ. خادم خود را امر فرمود که او را به قم برد. خادم آن معظمه را به قم آورد و در سرای موسی بن خزرج بن سعد اشعری فرود آورد. و در تاریخ آمده که چون خبر آن حضرت به آل سعد و اشعریین رسید، اتفاق کرده و به استقبال حضرتش شتافتند و از میان ایشان تنها موسی بن خزرج، در آن شب بیرون آمد و چون به شرف خدمت آن حضرت رسید، زمام ناقه را بگرفت و به جانب شهر کشید و به سرای خود آورد و هفده روز در حیات بود. چون او را وفات رسید، بعد از تغسیل و تکفین و نماز، موسی بن خزرج در زمینی که او را به بابلان بود، همین محلی که اکنون مزار کثیر البرکات اوست، دفن کردند و بر سر قبر او از حصیر سایه بان ساختند. آن گاه که حضرت زینب دختر حضرت امام محمد بن علی التقی علیهما السلام قبه بر سر تربت او بنا نهاد.

صاحب تاریخ قم گوید: روایت کرد مرا حسین بن علی بن بابویه از محمد بن حسن بن احمد بن الولید که او را روایت کرده اند که چون فاطمه را وفات رسید، بعد از غسل و تکفین، او را به مقبره بابلان و کنار سردابی که از برای او ترتیب داده بودند، حاضر آوردند. آل سعد با یکدیگر خلاف کردند در باب آنکه چه کسی سزاوار آن