- مقدمه کنگره 1
- تألیف 12
- تألیف 21
- تألیف فخرالواعظین سید محمدباقر بن مرتضی حسینی خلخالی 24
- در فضیلت و شرافت قم، و ثواب زیارت حضرت معصومه [علیها السلام] 31
- ذکر بنیان روضه مطهّره و گنبد منوّره آن مخدره 33
- در بیان آمدن فاطمه معصومه به بلده قم و ذکر سایر مزارات 33
- در ذکر بعضی از قبور بابلانیّه که در جوار مزار حضرت ستّی فاطمه [ علیهاالسلام [می باشد 38
- ذکر حالات حضرت موسی مبرقع ابن امام محمّد تقی علیه السلام 42
- ذکر بقاع مبارکه ای که در قبرستان مالون است 46
- در ذکر بقعه شریفه امامزاده حمزه 51
- در ذکر بقعه شاهزاده احمد 56
- در ذکر مشاهد اصحاب و محدثین وفقهای امامیّه 58
- اشاره 58
- واقف 68
- وقفنامه گازران 70
- [وقفنامه دوم] 74
- ثواب زیارت حضرت فاطمه معصومه علیها السلام 75
- تألیف 77
- امامزادگان خارج شهر قم 81
- زیارت چهارده معصوم علیهم السلام 82
- زیارت سید الشهداء از دور و نزدیک 84
- زیارت سایر امامزادگان: 88
- تألیف 90
- سید ابراهیم احمدی 100
- سید عزالله امامت 104
- در بیان تاریخ گنبد حضرت معصومه علیها السلام 115
- تألیف 117
- مقدمه اوّل در تاریخ اجمالی قم 121
- ورود حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به قم و فضیلت آن حضرت 127
- اما ورود آن مکرمه به قم 129
- حضرت معصومه علیها السلام محدثه است 130
- [اشعار در مدح حضرت فاطمه معصومه علیها السلام] 131
- قم و اهل قم حجت خدایند بر انسانها 136
- قم معدن علم بوده و خواهد بود 140
- مدنیت قم به دست علما و دانشمندان 141
- مدارس حاضر قم 144
- رجال و دانشمندان قم 159
- در توسل به حضرت ولی عصر (عجل الله فرجه) گوید 195
- کلام بعضی از ادباء درباره کتاب 197
- اشاره 197
- 1. کتابخانه مدرسه فیضیه 199
- 2. کتابخانه مسجد اعظم 201
- 3. کتابخانه مدرسه حجتیه 204
- 5. کتابخانه آیه الله العظمی نجفی مرعشی 205
- 6. کتابخانه دار التبلیغ اسلامی قم 206
- دارالمؤمنین قم 207
- مسجد جمکران قم و کیفیت بنای آن 210
- اشاره 216
- سادات و امامزادگان قم بنا بر نقل منتقله 216
- موسی المبرقع 219
- وثاقت و دیانت موسی مبرقع [سلام الله علیه] 223
- جمال موسی مبرقع 224
- تقوی شیرازی 226
- برقعی 229
- مزارات دیگر قم 230
- تالیف: ابواسماعیل ابراهیم بن ناصر بن طباطباء 244
- تألیف: سید عبدالرزاق کمونه حسینی 252
- تألیف: محمد حسین حسینی جلالی 260
- گوشه ای از تاریخ مزار[حضرت معصومه علیها السلام] 263
- [مزارات دیگر در قم] 264
- تألیف 266
- بخش یکم: ساختمانها 268
- اشاره 268
- 2. گنبد و گلدسته ها 272
- 3. صحنها و ایوانها 273
- 7. کتابخانه 275
- 6 . موزه 275
- اشاره 276
- بخش دوم: موقوفات و تولیت آستانه 276
- مآخذ: 277
- تألیف 279
- الف) منشأ و ارزش مذهبی زیارت 285
- زیارتگاه و اثرات جغرافیایی آن 285
- ب) زائران 290
- حرم 293
- محله زیارتگاه 296
- الف) صنایع یدی و تجارت سنتی 307
- سایر فعالیتها 307
- ب) صنایع یدی مدرن و صنعت 313
- ج) خدمات عمومی 322
- نقش منطقه ای قم 323
- اعتبار منطقه ای قم از دیدگاههای مختلف 323
- مالکیت املاک 324
- اداره و سرپرستی کار بافت قالی 327
- داد و ستدهای تجاری 328
- مهاجرت 329
- نقش اداری 329
- حمل و نقل منطقه ای 330
- حدود قلمرو شهر قم 332
- قم و تهران 335
- نتیجه: ارزش و اعتبار زیارتگاه 336
پس آن جناب فرمودند: «رُبَّ مَشهورٍ لا أصل له؛ بسا چیزهایی که شهرت کرده و اصلی ندارد. و این قبر حمزه پسر حضرت موسی کاظم علیه السلام نیست؛ هر چند چنین مشهور شده؛ بلکه او قبر ابویعلی حمزه بن قاسم علوی عبّاسی است که یکی از علمای اجازه و اهل حدیث بود که او را اهل رجال ذکر کرده اند و او را ثناء کرده اند به علم و ورع، و بعد از آن سیّد برخاست و برفت...» _ تا آخر حکایت؛ چنانچه در کتاب نجم ثاقب است.
پس مؤلّف گوید: از این مطالب معلوم می شود آنکه در ری، قبر حمزه بن موسی الکاظم علیه السلام است؛ سایر روایات، که حمزه را در جاهای دیگر نقل می کنند، نامعتبر است.
و صاحب عمده الطّالب و غیره گویند که ابی حمزه علی بن حمزه الأعرابی بن الامام موسی الکاظم علیه السلام، قبر شریفش در شیراز خارج باب اصطخر است.
در ذکر بقعه شاهزاده احمد
در ذکر بقعه شاهزاده احمد
بقعه شریفش متّصل است به بقعه شاهزاده حمزه، و این شاهزاده احمد از اولادهای امام موسی کاظم علیه السلام است، و در تاریخ قم در ضمن اولاد موسی بن جعفر علیه السلام احمد نامی ذکر می کند و می فرماید در قم وفات نمود و محلّ دفن او را معیّن نمی کند. ظاهراً مدفون در این بقعه همان احمد باشد. پس بنابراین نسب شریف او به این طریق است: «احمد بن ابراهیم بن موسی بن ابراهیم بن موسی الکاظم علیه السلاممی باشد».
بقعه سیّد سربخش: نام و نسبش به این طریق است: «محمّد بن عبدالله بن حسین بن علیّ بن محمّد بن جعفر صادق علیه السلام».
در کتاب تاریخ قم مذکور است که:
«این محمّد بن عبدالله از قم به طرف بغداد رفت، و او را به نهروان کشتند و تابوت او را به قم آوردند، به نزدیک مسجد رضاییه دفن کردند». انتهی.
چون آن جناب را شهید کرده اند، رفته رفته مشهور شده است به سیّد سر بخش.