مشک فشان: اشعار آیات و علمای حوزه علمیه در مدح و منقبت حضرت فاطمه معصومه علیهم السلام صفحه 10

1- 1 . زمین فرج یا خاک فرخ محلی است که گنبد حارث بن احمد بن زین العابدین، از بناهای اوایل قرن هشتم هجری، در آن جا واقع است.

تو با صدارت کل با شیش نسق فرما به حسن سعی تو بادا رواج این مأمن(1)

* * *

روضه پاک

ملاعبدالرزاق فیاض لاهیجی

فلک مرا ز خراسان ازان به دور افکند که در عراق کند گرمْ یوسفم بازار

هوای روضه پاک تو رخصتم زان داد که داشت درگه معصومه قمم در کار

کدام درگه درگاه نقد آل رسول که می کند فلک اینجا به بندگی اقرار

نهال گلشن موسی جعفر کاظم که داده چرخ به دستش کفالت تو قرار

سمّی بضعه پیغمبر آن که دست قضا نهاده چون تو گلش بهر تربیت به کنار

عراق از شرف خاک اوست فخر جهان قم از صفای عمارات اوست چون گلزار

چراغ روضه عالیش سبع سیاره غلام گنبد زیباش تسعه دوار

به گاه جوش زیارت درین خجسته حریم فرشته راه نیابد ز کثرت زوار

شهاب نیست که می ریزد آسمان هر شب ز نقد خویش بر این بارگاه بهر نثار

ولیک یک یک از آن ریزد آن تنک مایه که کم مباد شود نقد و ماند از ایثار

به جنب شمسه او آفتاب را چه محل به پیش آینه نتوان به باد داد غبار

فلک به زیر زمین مهر پرورد هر شب بدان هوس که برابر کند به او یک بار

چو روبروی کند با ویش به وقت زوال ز شرم همسریش بر زمین زند ناچار

چنان ز عکس عمارات او صفا عام است که فیض دیدن گل می دهد نظاره خار

عموم فیض به حدیست اندرین کشور که سبزه در نظر آید ز دیدن زنگار