مشک فشان: اشعار آیات و علمای حوزه علمیه در مدح و منقبت حضرت فاطمه معصومه علیهم السلام صفحه 35

1- 1 . مفاخر الإسلام، علی دوانی، تهران، ج 11، ص 716.

خاک درت بُدی و بود توتیای چشم مهر رخت، حکایت و مرآت نور یار

دارند فرشتگان زسر التجاء و صدق اندر سرای تو سر تعظیم و روی خوار

قربان شوند و چاکر درگاهت ای مبین ای گوهر نه صدف عفت و وقار

از فرتو است «حوزه علمیه» با شکوه از لطف تو است رونق آن، جمله بر قرار

اندر حوادث و خطر و پستی و فراز باشی پناه و یاور این «یار» ارجدار

از نور تو است دیده خفاش بی قرار از کوی تو است ایده دشمن، تار و مار

زیبد کنی شفاعت ما را ز روز حشر ای شافع شکسته دلان نزد کردگار

ز آنروی که «شفیعه» بود مر تو را لقب بهر دلیل در زیارت او «اشفعی» بیار

دارد «محمدی» زسر صدق و بندگی صبح و مسا در کنف لطف تو بهار(1)

* * *

روشنای قم و مشهد

حجه الاسلام و المسلمین جواد محدثی

خورشید دین می تابد از خاک خراسان ظلمت گریزان است و خفّاشان هراسان

ایران ما مدیون لطف بی حد توست این جلوه های جاودان از مرقد توست

«مشهد» ز تو، شهر «قم» از معصومه روشن لطف شما بر هم زنِ نیرنگ دشمن

قم، گشته از دریای علمت پر تلاطم قم، مشهد علم است و مشهد، خانه قم

از خاکبوس آستانت گرچه دوریم عشق تو را در سینه داریم و صبوریم

ای نور تو در جبهه حق، پرتوافکن در پشت جبهه درگهت مأوا و مأمن

آنان که با خون، ره به دیو و دد گرفتند درس شهادت از قم و مشهد گرفتند

آغوش بگشادند هر تیر بلا را تا متصل سازند طوس و کربلا را