- طلیعه 1
- انگیزه، در رسالت قلم! 2
- اشاره 7
- اشاره 8
- فصل اول 8
- نام و القاب ابوطالب علیه السلام 8
- ولادت ابوطالب 10
- پدر و مادر ابوطالب 10
- افتخار کفالت 12
- فاطمه بنت اسد 14
- فرزندان ابوطالب 15
- وفات ابوطالب 16
- مزار ابوطالب 17
- سال حزن 17
- فصل دوم 19
- اشاره 19
- مقدمه 19
- 1. کانون گرم و کودک بی پناه 20
- 2. ابوطالب، تنهاترین حامی 22
- اشاره 22
- 1 _ 2 : پایمردی در حراست از جان پیامبر 23
- 2 _ 2 . مشاور فرهیخته 24
- 3 _ 2 . نخستین گام پیروزی در سایه مقاومت ابوطالب 26
- 4 _ 2 . شکایت قریش و عکس العمل ابوطالب علیه السلام 27
- 6 _ 2 . بسیج عمومی و عزم پولادین ابوطالب علیه السلام 30
- 7 _ 2 . تکذیب و تصدیق! 32
- 8 _ 2 . قطعنامه ای ننگین و دژ مقاومت 34
- اشاره 39
- فصل سوم 39
- 1. آزارِ بستگانِ مسلمان 39
- 2. اشرار قریش و عثمان بن مظعون 40
- 3. بیمه شدن پناه جویان حبشه 41
- اشاره 43
- 4. دعوت نجاشی به اسلام 43
- 2 - 4 . رسول خدا و نماز برای نجاشی 45
- 3 _ 4 . استغفار برای نجاشی 46
- اشاره 48
- مفهوم واژه ایمان و کفر 50
- 1. نعمت شفاعت و ابوطالب 56
- فصل اول 56
- اشاره 56
- 2. نور ابوطالب در بهشت 59
- 4. محکم ترین دفاع از ابوطالب 61
- امام سجاد علیه السلام 63
- امام باقر علیه السلام 63
- موضع گیری امامان دیگر 63
- ضحضاح و تکذیب امام صادق علیه السلام 65
- واکنش امام رضا علیه السلام 66
- 5. شهادت ابن عباس 68
- 7. شهادت به صداقت و رسالت رسول خدا 71
- 8. اسلام آوردن به زبان حبشه 72
- 9. دعای شِفا 73
- 11. جزای خیر 74
- 12. ابوطالبِ موحد 76
- 13. بی یاوری 77
- 14. نماز جماعت 78
- 15. «اشعار» و «رفتار»، پنجره ای به سوی ایمان! 80
- اشاره 82
- فصل دوم 82
- 1. راستگویی و صداقت 83
- 2. دروغ هرگز 84
- 6. تصدیق در میدان عمل! 89
- 7. بشارت به رسالت! 91
- 8. استشهاد رسول خدا به اشعار ابوطالب 92
- 9. ابوطالب و نشانه های خارق العاده 94
- اشاره 94
- 1_9 . نظاره گر ستایش عبدالمطّلب 95
- 2 _ 9 . مجد محمد صلی الله علیه و آله از نگاه عبدالمطّلب 96
- 3 _ 9 . گواهیِ راهب به رسالت محمد 97
- 4 _ 9 . تا طلوع 97
- 5 - 9 . از غذا 98
- 7 _ 9 . مدال افتخار کفالت فرستاده خدا 99
- 8 _ 9 . تو مبارک هستی 102
- 9 _ 9 . شنود اسرار جدید از بُحیرا 102
- 10 _ 9 رهایی از تشنگی 106
- 10. به محاکمه کشیدن وجدان قریش 106
- 11. مباهات به پدر 109
- اشاره 109
- 1 _ 11 . برتری ابوطالب بر عفان 110
- 2 _ 11 . ابوطالب و ابوسفیان 111
- 3 _ 11 . ذریه ابراهیم علیه السلام 113
- 4 _ 11 . حاضر جوابی عقیل 115
- اشاره 118
- 12 - واپسین کلام 118
- نقد و تحلیل 121
- اشاره 130
- 13. جلوه ایمان در زبان شعر 130
- 1 _ 13 . ایثار علی 131
- 3 _ 13 . خطاب به نجاشی 133
- 4 _ 13 . هشدار به بنی کعب 134
- 5 _ 13 . محمد مصطفی 135
- 6 _ 13 .برترین دین 136
- اشاره 138
- فصل سوم 138
- 1. اعتقاد درونی 140
- 2. مصلحت اهم یا تقیه؟ 142
1- 1 . الطرایف / 303 و الغدیر، ج 7، ص 388.
و پایمردی از او انتظار نمی رفت ، بس سرنوشت ساز بود؛ زیرا وی از یک سو: رسول خدا را بیش از پیش مصمم تر و بُرنده تر می ساخت و از سوی دیگر: خیره سرانِ شرک را که جایگاه اجتماعی خود را درخطر توفان حرکت فرهنگی و عقیدتی نوظهور می دیدند هراسناک تر و پریشان احوال تر می کرد.
3 _ 2 . نخستین گام پیروزی در سایه مقاومت ابوطالب
3 _ 2 . نخستین گام پیروزی در سایه مقاومت ابوطالب
البته این عنایت تنها در دوران زندگی قبل از رسالت برادزاده اش نبود، بلکه بعد از بعثت، در دشوارترین شرایط که آن رهبر فرزانه اسلام جز خدایش کسی را نداشت، ابوطالب علیه السلام و خدیجه فداکار علیهاالسلام او را دلگرمی می دادند.
روی همین عنایت آن گاه که رسول خدا صلی الله علیه و آله طبق آیه شریفه: «وَأَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ...»؛(1) مأموریت یافت ابتدا دعوت خویش را در میان بستگانش، علنی سازد، ابوطالب علیه السلام نقش اساسی خود را ایفا کرد؛ زیرا اصل مطرح کردن چنین قضیه ای برای سران مغرور شرک، بس سنگین تمام می شد.(2) چه این که دوبار پس از صرف طعام، مجلس توسط «ابولهب» به هم ریخت؛ بار سوم که ابولهب لب به اعتراض گشود ، ابوطالب علیه السلام خطاب به او گفت:
«ساکت باش ای اعور! تو را چه به این کار!» سپس به حاضران فرمود: کسی برنخیزد! همه نشستند. آن گاه متوجه رسول خدا صلی الله علیه و آله شده، عرض کرد:
«سَرور من! به پاخیز، هر آنچه دوست داری و نیز رسالت