ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 29

1- 1 . مفهوم آیات 5 تا 8 سوره ص.

2- 2 . تاریخ طبری، ج 1، ص 545 و الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 489؛ این کتاب اشعاری از او نقل کرده است: واللّه لن یصلوا الیک بجمعهم حتی اوسّد فی التراب دفینا فامض لامرک ما علیک غضاضه ابشر و قرّ بذلک منک عیوننا ودعوتنی و زعمت انک ناصحی فلقد صدقت و کنت قدماً امینا سبل الهدی و الرشاد، ج 2، ص 327؛ الطرایف / 301؛ مناقب آل ابی طالب، ج 1، ص 53؛ البدایه و النهایه، ج 3-4، ص 53 و تاریخ ابن الوردی، ج 1، ص 138.

5 _ 2 . خون بهای محمد صلی الله علیه و آله

5 _ 2 . خون بهای محمد صلی الله علیه و آله

قریشیان بعد از آن که دریافتند ابوطالب علیه السلام همچنان سرسختانه از محمد صلی الله علیه و آله حمایت می کند و شمار مسلمانان بیش تر از پیش می گردد، دست به نقشه ای دیگر زدند و بر آن شدند که خوش سیماترین جوان آن روزگار «عماره بن ولید» را نزد او آورند تا وی را به فرزندی قبول کرده، محمد صلی الله علیه و آله را برای کشتن به آن ها بسپارد؛ چرا که می پنداشتند علاقه ابوطالب علیه السلام به برادرزاده اش بر اساس تعصب خانوادگی است، یا شیفته زیبایی ظاهری او گردیده است. ولی زهی پندار باطل که آن مرد ایثارگر این ترفند را نیز نقش بر آب ساخت و به نقل طبری، گفت: «به خدا سوگند، بدمعامله ای با من انجام می دهید!... به خدا هرگز چنین کاری را نمی کنم!»(1).

گفت و گوهای سرانِ قریش با ابوطالب علیه السلام درباره تسلیم کردن محمد به آن ها و پذیرش خون بهای او یعنی «عماره بن ولید» در کتاب های تاریخی و سیره انعکاسی وسیع یافته، ولی از آن جا که ابوطالب علیه السلام با برخی به تندی و با برخی دیگر مصلحت جویانه برخورد می کند ، معلوم می شود قریش به او سخت فشار آورده بوده اند. هنگامی که «مطعم بن عدی» جسورانه به ابوطالب می گوید: «قد اَنْصَفَک قومُک و قصد والتخلّص منک: به حق، قومت با تو، به انصاف ومدارا برخورد کرده اند ومصمم اند تو را از این مشکل برهانند» او به خشم آمده، می فرماید: «لا واللّه ما اَنْصَفُونی، اعطیهم ولدی یقتلونه و آخذ ولدهم