ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 62

1- 1 . کمال الدین و تمام النعمه، ص172، ح32 و روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج 15، ص 105: سمعت امیرالموءمنین یقول: و اللّه ما عبد ابی، و لا جدّی عبدالمطلب، و لاهاشم، و لا عبد مناف صَمَناً قط، قیل له: فما کانوا یعبدون؟ قال: و کانوا یصلّون الی البیت علی دین ابراهیم علیه السلام متمسّکین به. البرهان فی تفسیر القرآن، ج 6، ص85. مواهب الواهب... / 86؛ تفسیر گارز، جلاء الاذهان... ، ج7، ص189 و شب های پیشاور / 770 .

فاک...:» محکم ترین و دندان شکن ترین پاسخ را داد، و ابوطالب را از شفیعان روز جزا و نور او را بالاترین نور ، جز پنج نور ، دانسته است. بر پایه این روایت، حضرت بر آشفت و فرمود:

«ساکت باش! خدا دهنت را بشکند، سوگند به خدایی که محمد را به حق مبعوث کرد، اگر پدرم همه گناهکاران روی زمین را شفاعت کند، خداوند از او می پذیرد. آیا پدرم در عذاب است، در حالی که فرزندش تقسیم کننده بهشت و جهنم است؟ قَسَم به خدای محمد، همانا نور ابوطالب جز نور پنج کس (محمد، علی، فاطمه، حسنین، امامان از نسل حسین) نور همه مخلوقات را خاموش می کند. بدانید نور او از نور ما است که خداوند آن را دو هزار سال قبل از آدم آفرید»(1).

روایتِ یاد شده اولاً: نه تنها اسلام و ایمان ابوطالب علیه السلام را اثبات می کند، که او را تا اوج عظمت و رستگاری بالا بُرده، در ردیف اولیای خدا قرار می دهد.

ثانیاً: علی علیه السلام که جز برای خدا خشم نمی گیرد و نرمِش از خود نشان نمی دهد، از شنیدن در عذاب بودنِ پدرش در برابر سؤال کننده سرسختانه موضع می گیرد.

ثالثاً: قَسَم می خورد اگر ابوطالب روز قیامت بخواهد همه گناهکاران روی زمین را شفاعت کند، خداوند از وی می پذیرد و همگان به خاطر او بخشیده می شوند.

رابعاً: این که روز رستاخیز، نور ابی طالب ، جز نورچهارده