همگام با زائران عارف: بیانات مراجع تقلید و استادان حوزه علمیه صفحه 4

پیش گفتار

قال الصادق علیه السلام : «سلام الله علی اهل قم، یسقی الله بلادهم و ینزل علیهم البرکات و یبدل الله سیئاتهم حسنات، هم اهل رکوع و سجود و قیام و قعود، هم الفقهاء العلماء الفهما، هم اهل الدرایه و الروایه و حسن العباده»(1).

سخن از شجره طوبایی است که به یمن وجود شریفش، سرزمین مدفنش در زبان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام ستایش شده است.

امام زاده گران قدری که به سبب حضورش در شهر مقدس قم، مردم آن از سلام پر برکت امام معصوم علیه السلام بهره مند شده اند و اگرچه اقامت او در این شهر بسیار اندک (17 روز) بوده، امّا محل حضور او آشیانه و حرم اهل بیت علیهم السلام و دارالمؤمنین خطاب شده است.

امام زاده ای که زیارت عاشقانه و با معرفتش انسان را سزاوار بهشت جاودان می گرداند.

شهری که به جهت ظهور و تجلای نور معنوی و ستاره های معرفت فقهی، در عصر غیبت کبرا، انسانهای تشنه معرفت به ولایت و امامت را سیراب و پایه های ارزش دینی را مستحکم و ایمان و اراده مؤمنان واقعی را راسخ تر می نماید.

آن دم که صحبت از قم و حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام به میان می آید، در واقع بحث از «توحید عبادی»، «امامت»، «ولایت»، «مکتب»، «فقاهت و مرجعیت» مطرح می شود.

به یقین می توان گفت: یکی از علل هجرت حضرت به این دیار، گسترش و توسعه جغرافیای اسلام و ولایت حقّه اهل بیت علیهم السلام و نیز مرکزیت بخشیدن به شهر مقدس قم، به منظور پرتو افشانی نور ولایت و اسلام ناب به سایر نقاط بوده است.

و در عصر انقلاب امام خمینی قدس سره ، حوزه فیضیّه از فیض جوشان و خروشان این بارگاه با عظمت، قدرت تشیّع را ثبات بخشید و انقلاب نور از آنجا آغاز شد و به همگان ثابت کرد که پیوند بین دو نهاد دین و سیاست، پیوندی حقیقی و ناگسستنی است؛ پیوند مبارکی که ظهور و