مجموعه رسائل صفحه 79

شرف الدین وزیر سلطان سنجر، عموماً از آنجا بوده اند.

واعظ تهرانی _ طاب ثراه _ در کتاب «روح و ریحان» گوید:

«فانّ بقعتها المبارکه و مرقدها المرضیه المُجلّله، ستّی فاطمه المشهوره بالمعصومه فی بلده قم، و قد ورد فی الحدیث: «من زارها وجبت له الجنّه(1)».(2)

در فضیلت و شرافت قم و ثواب زیارت حضرت معصومه علیهاالسلام

بدان که قاضی نورالله در «مجالس المؤمنین» و فاضل نوری در «تحیه الزّائر»، از آن جمله شیخ فاضل، خبیر ماهر، حسن بن محمد قمی، که معاصر شیخ صدوق است در کتاب «تاریخ قم» که به جهت کافی الکفاه صاحب بن عباد نوشته، که اخبار بسیار از رسول مختار و از ائمه اطهار بسیار است.

و به سند خود روایت کرده که:

قال الصادق علیه السلام : «ألأ انّ للّه حرماً و هو مکه، ألا انّ لرسول الله حرماً و هو المدینه، ألا ان لأمیرالمؤمنین حرماً و هو الکوفه، ألا انّ حرمی و حرم وُلْدی من بعدی قم، ألا إن قم کوفه الصغیره، ألا إن للجنّه ثمانیه أبواب ثلاثٌ منها الی قم، یُقبض فیها امرأهٌ هی من ولدی، و اسمها فاطمه بنت موسی، یدخل بشفاعتها شیعتی الجنّه بأجمعهم».(3)

«امام صادق علیه السلام فرمود: به درستی برای حق تعالی حرمی است و آن مکه است و برای رسول خدا حرمی است و آن مدینه است و برای امیرالمؤمنین حرمی است و آن کوفه است و برای من و فرزندان بعد از من، حرمی است و آن قم است. همانا قم، کوفه کوچک است، برای بهشت هشت در قرار داده شده که سه در آن از قم است، بانویی از فرزندان من در آنجا از دنیا می رود و اسم او فاطمه دختر موسی است به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می شوند.

1- 1. همان، ج 102، ص 267.
2- 2. روح و ریحان، ج 3، از مجموعه پنج جلدی روح و ریحان، ص 395 و شماره پنج از مجموعه مجلدات کنگره عبدالعظیم حسنی.
3- 3. مجالس المؤمنین، ص 83؛ بحارالانوار، ج 57، ص 231 و وسائل الشیعه، ج 14، ص 569.