فاطمه معصومه علیهاالسلام و تاریخ و فرهنگ قم صفحه 118

1- 1 . فهرست مشترک نسخه های خطی فارسی پاکستان ، ج 7 ، ص 852 .

در محضر حکیم ملّا عبدالرزاق لاهیجی قمی ، متخلص به فیاض (متوفای 1072 ه ق) حاضر گردید.

محمد سعید و فیاض لاهیجی

ملّا عبدالرزاق فیاض گیلانی، از شاگردان ملاصدرا شیرازی است. محمد سعید در اواخر عمر وی ، محضر او را درک نمود ، در حالی که بیش از پانزده سال نداشت . وی چند سالی پیمانه معرفت را در محضر این حکیم پر نمود(1) و در سالهای 1066 - 1067 ه ق . در حالی که 17 یا 18 سال داشت ، راهی اصفهان گردید.

از دست دادن شاگردی مانند محمد سعیدبرای فیّاض آسان نبود ، لذا در قطعه شکواییه ای که به وی ارسال نمود، نارضایتی خویش را اعلام نمود . این قطعه دلالت بر شایستگی و مرتبه بالای علمی محمد سعید در دوران جوانی دارد.

حکیم کوچک در اصفهان

محمد سعید در پزشکی مهارت کامل داشت و این علم را قبل از عزیمت به اصفهان یاد گرفته بود. نشانه آن مدحی است که استادش، فیاض ، از مهارت او در طب، در قطعه شکواییه اش که خطاب به محمد سعید سروده، نموده است. فیاض خطاب به وی می نویسد:

بقراط را ز شرم تو چون دم زنی ز طب در خاک نبض مرده در آید به اضطراب

بیمار را که از تو سؤال دوا کند بهر شفا بس است همین شربت جواب

گر گویمت مسیح چه جای تعجب است شیب زمانه را به نَفَس کرده ای شباب

دلیل این که در این ایام محمّد سعید در دوران جوانی بوده، بیت دیگر فیاض است که در جواب قطعه محمد سعید سروده، آن جا که می گوید: