فاطمه معصومه علیهاالسلام و تاریخ و فرهنگ قم صفحه 125

1- 1 . الذریعه ، ج 16 ، ص 65.

حکیم محمد حسین قمی (برادر)

وی برادر مهتر قاضی محمد سعید قمی است. او سرپرست پزشکان شاه عباس صفوی (جلوس 1052 _ مرگ 1077 ه ق) بود و در تیم پزشکی وی ، بردارش محمد سعید نیز فعالیت می کرد و به جهت این که کوچک تر از او بود ، به حکیم کوچک شهرت یافت. حکیم محمد حسین، رشته اصلی تحصیلی اش طبابت بود ، ولی از استادان پزشکی وی اطلاعی نداریم. او در حکمت و تفسیر نیز دست داشته و بعد از آن که، ملّا رجبعلی تبریزی به حکم شاه عباس دوم از بغداد به اصفهان آمد و در مدرسه شیخ لطف اللّه، تدریس فلسفه را آغاز نمود، همراه بردارش محمد سعید در درس وی حاضر شد و یکی از مهم ترین شاگردان وی محسوب گردید ، به طوری که افندی در شمارش شاگردانش ملّا رجبعلی ، او را پس از ملّا محمدسراب تنکابنی ، در ردیف دومین شاگرد وی ذکر می کند.

محمد حسین طبیب در تفسیر نیز دستی داشت و تفسیری به فارسی بر قرآن کریم نگاشته که مفصل بوده و شیخ آقا بزرگ نسخه آن را در نجف مشاهده نموده است.

طبیب قمی که از ندیمان شاه عباس دوم و سر دسته تیم پزشکی او بود، پس از درگذشت شاه عباس در بیست و ششم ربیع الثانی 1077 ه ق . از سمت خود برکنار و پس از مصادره اموال ، در قم تحت نظر مأموران محبوس شد ، ولی پس از مدتی برای طبابت به دربار شاه سلیمان در اصفهان فراخوانده شد و در این سمت از دنیا رفت. بنابراین ، وفات وی بین سال های 1077 - 1105 ه ق . اتفاق افتاده است.

فرزندان

قاضی سعید دو فرزند داشت به نام های ابوطالب و صدرالدین . صدرالدین که گویا به سبب اقامت طولانی در مشهد مقدس خود را صدرالدین محمد الشریف الرضوی(1) می نامید، در اواخر عمر در حرم حضرت معصومه ، در آرامگاه سلاطین