فاطمه معصومه علیهاالسلام و تاریخ و فرهنگ قم صفحه 219

ترجمه رساله سیر و سلوک

ستایش و ثنا پروردگاری را سزاست که فطرت انسان ها را با اسمای جمال و جلال خود در چهل صباح بسرشت (1) و رازهای اسمای خود را در نهاد به ودیعت نهاد ، و درک معانی و قدرت بیان آن ها را به وی بیاموخت و سپس او را توان به کسب یقین با استفاده از قرآن و احادیث و با کاربرد دلیل و برهان گرامی داشت.

پروردگاری که نعمت هایش را بر مؤمنان بافرستادن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تکمیل نمود و نعمت هدایت را به اتمام رسانید ، تا آن حضرت آیات الهی را بر آنان بخواند و آنان را تربیت نموده و کتاب و حکمت را یادشان دهد و آن چه را عقول ایشان یاری درک و رسیدن به آن را نداشته به واسطه پیامبر صلی الله علیه و آله یاد گیرند ؛ تا مردمان را در روز باز پسین حجّتی برخدا نباشد و نگویند: خدایا ، اگر پیامبری می فرستادی ما اطاعت وی را کرده رستگار می شدیم.

خدایی که ظاهر بیانات پیامبران را برای هدایت عموم مردم که خواهان نعمتهای ظاهری می باشند ، شریعت و قانون ، قرار داد و حکمت ها و رازهای پوشیده در کارهای آنان را ، برای مرضهای قلبی و بیماریهای روانی ، شفا و نجات؛ و حقیقتهای ظاهره از حالات درونی آنان را برای رسیدن اهل حقیقت به بارگاه قدس خویش سبب و وسیله ، قرار داد.