فاطمه معصومه علیهاالسلام و تاریخ و فرهنگ قم صفحه 63

احمد بن اسماعیل بن سمکه قمی، از مشایخ شیعه بوده و شرح حال وی در کتب رجال ، از جمله فهرست شیخ طوسی و رجال نجاشی و رجال شیخ طوسی ، مندرج است. عبدالجلیل او را در ضمن ائمه ادب یاد کرده است. (1)

احمد بن موسی بن محمّد التقی علیه السلام

رازی در نقض از وی چنین یاد کرده:

و این محمد دندان - علیه اللعنه - مشرک زاده بود و از دهی بودند حدود نهاوند و در خدمت امیر احمد بن عبدالعزیز گستاخی داشت و امیر احمد در این وقت به کَره می بود، امّا حاکم بود بر قاشان و در این وقت بود که احمد بن موسی بن محمّد التقی را - علیه السلام - نوازش کرده بود و مال و نعمت و خلعت فرستد تا او ساکن قم شد و آنجا مدفون است و در قبه موسویان و رضویان قم همه از نسل وی اند. (2)

مراد، همان شخصیت بزرگوار، ابو احمد موسی المبرقع بن امام محمّد تقی علیه السلام است که در قم، مدفون است و مزارش تاکنون مورد احترام و زیارت مردم قم و دیگر شیعیان است. همان طور که محدّث ارموی در تعلیقات متذّکر شده اند، کلمه ابو احمد موسی، در نسخه های نقض به احمد بن موسی تبدیل شده که درست نیست.

اسعدی قمی

عبدالجلیل رازی در دو جا از وی یاد کرده است: امّا شعرای پارسیان که شیعی و معتقد و متعصّب بوده اند، هم اشارتی برود به بعضی. اولاً فردوسی طوسی شیعی بوده است.... و اسعدی قمی... شیعی و معتقد بوده است.(3)

مرحوم محدّث ارموی عنوان نموده که شرح حال اسعدی قمی به دست نیامد. (4)

مجد الملک ابوالفضل اسعد بن محمّد براوستانی قمی