فاطمه معصومه علیهاالسلام و تاریخ و فرهنگ قم صفحه 66

1- 1 . نقض، ص 220. همچنین یاد وی در صفحات 81، 82، 84، 117، 120، 130، 220 و 435 درج شده است .

2- 2 . نقض، ص 120.

3- 3 . نقض، ص 219 .

بیش از این، اطلاعاتی در هیچ مصدری درج نشده است.

امیر شمس الدین ابوالفضل رضوی (1)

او و برادرش ، تاج الدین ، از سادات بزرگوار رضویِ قم در سده ششم هجری و برادرِ نقیب عراق ، سید مرتضی ابوالحسن علی بن مطهر هستند .

پوربنان قمی

خواجه عبد الملک بنان قمی مشهور به پوربنان قمی، یکی از شاعران پارسی زبان قم در سده پنجم هجری است. از آثار و احوال این شاعر جز مطالبی که در کتاب نقض آمده، در هیچ جا مطلبی ذکر نشده است.

عبد الجلیل در پنج مورد از وی یاد کرده (2)و او را شاعری پارسی سرای و شیعی مذهب و مؤیدبا تأیید الهی معرفی کرده است و از او این دو بیت رادر مدح مولای متقیان علی بن ابی طالب علیه السلام نقل نموده است:

جمله گفتند: ای علی الا تو را کس را نبود سیّد سادات عصری قبله اهل تقا

هر چه گفتی، راست گفتی یا امیر المؤمنین لال باد آن کو به گفتار تو در گوید که: لا

ادیب ابو عبداللّه افضل الدین حسن بن فادار قمی

وی از ادبیان سرشناس است و عبدالجلیل رازی او را همردیف خلیل نحوی ذکر کرده(3) و منتخب الدین در الفهرست از او با عبارت: الشیخ الادیب، افضل الدین الحسن بن فادار القمی امام اللغه. (4) یاد کرده است.

شیخ آقا بزرگ نیز اجازه ای را از شیخ حسین بن فادار بن حسین ، به نقل از ریاض العلماء نقل نموده است.(5)