فاطمه معصومه علیهاالسلام و تاریخ و فرهنگ قم صفحه 68

1- 1 . نقض، 224 و 311.

2- 2 . نقض، ص 212 .

3- 3 . تعلیقات النقض، ج 1، ص 535 - 553، که از مقدمه سید علی محدّث بر دیوان دعویدار قمی نقل شده است.

4- 4 . دیوان وی با تصحیح و مقدمه سید علی محدّث به چاپ رسیده است.

رشید علی زیرک قمی

عبد الجلیل رازی نام وی را هنگام ذکر فقیهان شیعی با وصف «الامام علی زیرک القمی» آورده است. (1) وی از فقها و محدّثان شیعی بود . پسرش ، نصره الدین ابو محمّد حسن قمی ، نیز از دانشمندان و فقها بود . (2)

زکریا بن آدم قمی

وی از محدثان والا مقام شیعی است و قبرش در قم تاکنون مورد زیارت و احترام مردم و محل روایی حاجات و شفای دل ها بوده است. شرح حال وی در بیش تر کتاب های رجالی و تراجم ، آمده است. رازی از وی در ضمن محدّثان شیعی یاد کرده است. (3)

شرف الدین ابو طاهر مهیسه قمی

وی یکی از وزیران عهد سلجوقی است و در نسائم الاسحار من لطائم الاخبار نام وی الوزیر شرف الدین ابو طاهر سعد بن علی بن مهیسه القمی درج شده و در شرح حالش چنین گفته است:

... و به غایه، متدین و متصوّن و متشرع بوده است و حلمی وافر و وقاری متکاثر و خاندان نامدار و اقارب و عشایر بسیار داشته و هنوز در عقابیل مرض بود که متقلّد وزارت گشت و بر سر سه ماه از دولت درگذشت و در جوار مشهد امامی رضوی به طوس - علی ساکنه التحیه و الرضوان - مدفون است.

منبت نهال و مسقط رأس او ده ویدهند[بیدهند]است از رستاق قم،و دهی بر آن وقف کرده که منال و ارتفاع آن در وجه وقود و شموعست. وفات وی در روز چهارشنبه بیست و پنجم محرم سال 516 ه ق. اتفاق افتاده و امیر معزی در مدح وی چنین سروده است:

صاحب عادل ابو طاهر سعد بن علی که شد از سعد و علو در همه آفاق علم