زیور هستی صفحه 133

همه موجودات عینی به منزله اعضا و جوارح انسان کامل هستند

این است آن نور کز مشیت «کن» کرد عالم، آنکو به عالم است منوّر

یکی از امتیازات انسان از سایر حیوانات، فکر کردن است که از معلومات خود با طی مراحلی به کشف مجهولات نائل می شود.(1)

صاحبان روح قدسی یا مؤیدین من عندالله نیاز به تفکر ندارند، بلکه آنان صاحبان حدس قوی هستند که بدون طی مراحل فکر، به کشف مجهول نائل می شوند.

چنین شخصی در عمل نیز همین حکم را دارد و نیازمند ابزار نیست؛ چون صاحب مقام مشیت الهی است و خداوند سمع و بصر و زبان و دست اوست، به حکم حدیث شریف:

«...و انه یتقرب الیّ بامنافله حتی احبّه، فاذا احببته کنتُ سمعَهُ الذی یسمع به و بصره الذی یبصر به و لسانه الذی ینطق به ویده التی یبطش بها...»(2)

حق تعالی عین جوارح و قوای روحانی و جسمانی او می گردد.