- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 6
- اشاره 6
- 1. طرح مسئله 7
- 2. پیشینه پژوهش 8
- 3. هدف پژوهش 10
- 4. روش پژوهش 11
- 5. قلمرو جهاد اقتصادی 11
- 6. پرسش های پژوهش 13
- 7. تعریف واژگان کلیدی 13
- ب) پرسش های فرعی 13
- الف) پرسش اصلی 13
- اشاره 13
- اشاره 13
- الف) تربیت 14
- ب) شاخص 16
- ج) شاخص تربیتی 17
- د) جهاد 18
- ه) ویژگی های جهاد مقدس 19
- و) اقتصاد 20
- ز) جهاد اقتصادی 23
- 8. شاخص های تربیتی جهاد اقتصادی 24
- 9. رابطه متقابل مؤلفه های اقتصاد 25
- فصل دوم: شاخص های تربیتی در حیطه بینشی 26
- اشاره 26
- 1. شاخص های تربیتی بینشی ناظر به تولید 27
- اشاره 27
- الف) توحیدباوری در امور اقتصادی 28
- ب) ایمان به مالکیت مطلقه خدا 31
- ج) معادباوری در امور اقتصادی 33
- د) باور به ربوبیت مطلقه خداوند 35
- ه) باور به خلافت انسان در زمین 38
- و) فطرت نگری در سرمایه های طبیعی 40
- ز) باور به فراوانی منابع طبیعی 42
- ح) نگرش عقلی در امور اقتصادی 44
- ط) تخصص و کاردانی در امور تولید 47
- ی) تخصص در استخراج منابع طبیعی 49
- ک) دانش بهینه سازی فرآیند تولید 52
- ل) اولویت سازی در امور اقتصادی 53
- م) نگاه دینی و ارزشی به کار 56
- اشاره 58
- 2. شاخص های تربیتی بینشی ناظر به توزیع 58
- الف) باور به رزاق بودن خدای متعال 59
- ب) شناخت عوامل معنوی روزی رسان 62
- ج) باور به اخوت اسلامی 64
- د) باور به کرامت انسانی 66
- ه) نیازسنجی در امر توزیع 68
- و) شناخت راه کارهای تسهیل توزیع 70
- ز) آسیب شناسی فرآیند توزیع 72
- 3. شاخص های تربیتی بینشی ناظر به مصرف 74
- اشاره 74
- الف) شناخت نیازهای واقعی مصرف 75
- ب) خردمندی در مصرف 78
- ج) شناخت چگونگی مصرف 81
- د) نگرش صحیح به مال و ثروت 84
- ه) نعمت نگری به مواد مصرفی 86
- و) شناخت اسراف و پی آمدهای آن 88
- ز) عبرت آموزی از سرگذشت مترفین 92
- جمع بندی و نتیجه گیری 95
- فصل سوم: شاخص های تربیتی در حیطه گرایشی 97
- اشاره 97
- 1. انگیزه خدایی 99
- 2. بلندهمتی 103
- 3. نشاط و شادابی 105
- 4. روحیه عزت مندی 108
- 5. روحیه شکرگزاری 112
- 6. روحیه دعا و مناجات در توسعه روزی 114
- 7. روحیه توسل به اهل بیت علیهم السلام 118
- 8. روحیه انس با قرآن 121
- 9. امیدواری به رحمت خدا 124
- 10. روحیه مثبت نگری 126
- 11. امنیت اقتصادی 129
- 12. روحیه قناعت 131
- 13. برقراری تعادل میان لذت های مادی و معنوی 135
- 14. برقراری روابط عاطفی با بستگان 137
- اشاره 142
- فصل چهارم: شاخص های تربیتی در حیطه کنشی و رفتاری 142
- 1. اخلاق مداری 143
- 2. تقوای مالی 146
- 3. عدالت محوری 148
- 4. اعتدال و میانه روی 152
- 5. ساده زیستی 157
- 6. فقرزدایی 161
- 7. پرداخت حقوق مالی 164
- 8. انفاق و ایثار 168
- 9. الگوگیری از سیره معصومین علیهم السلام 172
- 10. کار و تلاش برای خودکفایی 175
- 11. تدبیر درست زندگی 180
- 12. نظم و انضباط اقتصادی 183
- 13. فرصت سازی 186
- 14. استفاده صحیح از ثروت 188
- 15. امانت داری 191
- 16. اتقان عمل 194
- اشاره 196
- فصل پنجم: راه کارهای تقویت شاخص ها ی تربیتی جهاد اقتصادی در رسانه ملی 196
- 1. بینش افزایی مخاطبان 197
- 2. تقویت مبانی اقتصاد اسلامی در مخاطبان 199
- 3. برنامه ریزی درست اقتصادی 200
- 4. ترویج روحیه خودکفایی در جامعه 201
- 5. تقویت روحیه قناعت در جامعه 203
- 6. تشویق جامعه به فقرزدایی 204
- 7. دعوت مردم به میانه روی در امور مالی 205
- 8. دعوت مردم به مشارکت در امور معنوی 207
- 9. تشویق مخاطبان به کسب حلال 208
- 10. ترویج امور کشاورزی 210
- 11. هدایت جوانان به کار و خدمت رسانی به مردم 213
- 12. مبارزه با گدایی و گداپروری 216
- کتاب نامه 220
7. تعریف واژگان کلیدی
یکی از کارهای لازم در هر تحقیق، تعریف کلمات کلیدی و اصطلاحاتی است که در سامان دهی فرآیند پژوهش به کار می روند. شناخت واژگان اصلی تحقیق به پژوهش گر امکان می دهد تا با دید روشن و احاطه کامل بر جنبه های گوناگون موضوع، وارد فرآیند پژوهش شود و با آمادگی کامل، به بررسی آن بپردازد؛ چراکه تعریف مفاهیم، بسیاری از ابهام ها را برطرف می کند و راه روشنی را در برابر محقق می گشاید. ازاین رو، در این بخش از سخن، به شناسایی و تبیین مهم ترین واژگان به کار رفته در این پژوهش می پردازیم.
الف) تربیت
الف) تربیت
واژه «تربیت» از نظر لغت، مصدر باب تفعیل، از ریشه «رَبَبَ» یا «رَبَوَ»، به معنای رشد، نمو، زیاد شدن، افزایش یافتن و اصلاح چیزی است. ابن منظور در لسان العرب می نویسد: «تربیت از ربو، به معنای زیادتی، رشد، نمو و نگه داری است.»(1) راغب اصفهانی، تربیت را تغییر تدریجی امری می داند که آن چیز به گونه ای به حدّ تمام برسد.(2) صاحب کتاب التحقیق فی کلمات القرآن الکریم با تجزیه و تحلیل آرای اهل لغت به این نتیجه رسیده است: «اکثر اهل لغت، واژه تربیت را از ریشه «رَبَبَ» و یا «رَبَوَ» می دانند.»(3) وی می نویسد:
تربیت از ریشه ربب (ربَّ) عبارت است از: «سوق دادن شیء مورد تربیت به سوی کمال مطلوب و رفع نقایص و کاستی های آن. ابتدا با
1- «الزیاده و النشاء و التغذیه و المحافظه و النماء.» محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، ماده «ربو».
2- «انشاء الشیء حالاً فحالاً الی حد التمام.» حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ماده «رب».
3- حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 4، ص 18، ماده «ربّ».