اسوه مرجعیت : ویژه نامه آیت الله العظمی بروجردی صفحه 23

نکرد و همین امر سبب شگفتی دکترهای متخصص چشم شده بود.

راز این امر را روزی آن بزرگوار چنین بیان داشت:

من در بروجرد بودم. چشم درد سختی داشتم و هرچه معالجه کردم، نتیجه نگرفتم. حتی دکترهای بروجرد از معالجه چشمم مأیوس گردیدند تا اینکه ایام عاشورا شد. دسته جات سینه زن طبق معمول به منزل ما می آمدند، در حالی که هیئت عزادار را می نگریستم و اشک می ریختم و از ناحیه درد چشم نیز ناراحت بودم، به دلم گویی الهام شد که کمی از گِلی را که عزاداران به مناسبت عاشورای حسینی به سر و صورت مالیده اند، بردارم و به چشم بمالم؛ همین کار را کردم. همان لحظه احساس آرامش نمودم و به طور کلی درد چشم رفع شد و دیگر به عینک محتاج نشدم و بعدا هم در چشم خود نور و جلایی دیدم که خط بسیار ریز را هم می دیدم.(1)

درباره قدرت دید آقای بروجردی نقل کرده اند: «قرآنی که ایشان تلاوت می کردند، یک نسخه قدیمی بود که در اوایل تغییر خط کوفی به نسخ ریز نوشته شده بود که درست خوانده نمی شد، ولی ایشان در اواخر عمرشان نیز به آسانی از روی آن تلاوت می کردند».(2)

6. ساده زیستی

6. ساده زیستی

آیت الله بروجردی در تمام دوران زندگی، ساده زیستی را اختیار کرده بود هرچند ایشان از خانواده ای ثروتمند بود و اموال پدری بسیار داشت ولی در زمان جوانی و پیری و حتی زمانی که در بروجرد به سر می برد و نیز هنگامی که یگانه مرجع شیعیان جهان بود، هیچ گونه تغییری در برنامه زندگی و خوراک و پوشاک ایشان پیدا نشد. لباس های ایشان همه ساده بود. غذای ایشان نیز ساده بود و بیشتر به خوردن