- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- بخش اول: سیمای شهید هاشمی نژاد 5
- اشاره 5
- فصل اول: آغاز راه 6
- تولد 6
- اشاره 6
- فصل دوم: زندگی علمی 8
- ورود به حوزه علمیه آیت اللّه کوهستانی 8
- اشاره 8
- هجرت به حوزه علمیه قم 10
- هجرت به مشهد 12
- 1. مناظره دکتر وپیر 14
- فصل سوم: آثار و نگاشته ها 14
- اشاره 14
- 4. درسی که حسین به انسان ها آموخت 16
- 3. اصول پنج گانه اعتقادی (2 جلد) 16
- 2. غروب آفتاب در اندلس 16
- 7. قرآن و کتاب های آسمانی 17
- 5. مشکلات مذهبی روز 17
- 6. ضرورت تشکیلات 17
- فصل چهارم: ویژگی های اخلاقی 18
- علاقه و ارادت به اهل بیت 18
- اشاره 18
- یاور محرومان 19
- گذشت و بخشش 19
- خیرخواهی 20
- نظم و ساده زیستی 20
- علاقه به همشهریان 21
- فصل پنجم: مبارزات سیاسی 22
- اشاره 22
- اوضاع اجتماعی ایران پس از سال 1320 22
- نقش شهید در قیام پانزده خرداد 1342 24
- ماجرای مسجد نواب 25
- اعتراض به دستگیری طلاب قم 28
- سخنرانی در مسجد سید اصفهان 28
- شهادت حاج آقا مصطفی خمینی 29
- فعالیت های شهید در سال 1357 30
- فعالیت های شهید پس از پیروزی انقلاب اسلامی 31
- اشاره 31
- الف) مبارزه با منافقان 32
- ب) مبارزه با لیبرال ها 33
- ج) مبارزه با انجمن حجتیه 33
- مسئولیت های پس از انقلاب 34
- نگارش کتاب و مقاله 36
- اشاره 36
- ایراد سخنرانی های پر شور و حماسی 36
- فصل ششم: فعالیت های فرهنگی و اجتماعی 36
- تشکیل کانون بحث و انتقاد دینی 37
- حضور در جبهه های جنگ 39
- اشاره 40
- فصل هفتم: اندیشه های شهید 40
- ضرورت حضور روحانیت در جامعه 40
- نقش زن در جامعه 41
- ضعف ایمان؛ مشکل اصلی بشر 42
- ضرورت ولایت فقیه 43
- بیداری جوانان 43
- آینده انقلاب 45
- امر به معروف و نهی از منکر 45
- فصل هشتم: شهادت؛ معراج عاشقان 47
- فصل نهم: شهید هاشمی نژاد از نگاه شخصیت های انقلاب 50
- بخش دوم: برگزیده ادب فارسی 54
- اشاره 54
- متن های ادبی 55
- در حریم ولایت 57
- اشاره 57
- اشعار 57
- یاد یار 58
- در رثای شهید 59
- آیت حق 60
- بخش سوم: همراه با برنامه سازان 62
- اشاره 62
- اشاره 63
- پیشنهادهای کلی 63
- الف) توجه ویژه به نسل جوان 63
- پیشنهادهای برنامه ای 64
- ب) زهد و ساده زیستی 64
- ج) ارتباط صمیمی با توده های مردم 64
- پرسش های مسابقه ای 65
- پرسش های کارشناسی 66
- پرسش های مردمی 66
- کتاب نامه 68
ص:20
هجرت به مشهد
هجرت به مشهد
سید عبدالکریم در سال های 1335 و 1336(1) به مشهد رفت و در آن جا با هم شیره آقای سید حسن ابطحی ازدواج کرد. ایشان مراسم عقد خود را در جوار حرم مطهر حضرت امام رضا علیه السلام و با حضور آیت اللّه میلانی برگزار کرده بود. البته در این زمان هم چنان به علم آموزی در قم ادامه می داد. سپس در سال های 1340 و 1341، قم را ترک کرد و در مشهد ساکن شد.
در دوران سکونت در مشهد، همواره با تلاشی خستگی ناپذیر به ارشاد و راهنمایی دیگران می پرداخت و مانند کوهی استوار در برابر همه سختی ها ایستادگی می کرد تا توانست خط سیاسی اسلام را که در حوزه مشهد به فراموشی سپرده شده بود، زنده کند. وی هم چنین در کنار تدریس فقه و اصول برای طلبه ها و به راه انداختن منبرهای تبلیغی، در درس آیت اللّه سید محمّد هادی میلانی شرکت می کرد. چند ماهی نیز در محضر آیت اللّه شیخ مجتبی قزوینی علم آموخت.
سرانجام سید عبدالکریم با استعداد درخشان، حافظه قوی و تلاش پی گیر خود، بحث های استدلالی علمی را پی گرفت؛ و در نهایت به درجه استنباط و اجتهاد علمی رسید. وی با کوشش فراوان به مقام اجتهاد رسیده بود، ولی همواره آن را در پس پرده اخلاص نگاه می داشت. او با همه کمال علمی و معنوی اش، خود را طلبه ای بیش نمی دانست و بدان افتخار می کرد.
1- فریاد فضیلت، ص 39.