- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- بخش اول: سیمای شهید هاشمی نژاد 5
- اشاره 5
- تولد 6
- اشاره 6
- فصل اول: آغاز راه 6
- ورود به حوزه علمیه آیت اللّه کوهستانی 8
- اشاره 8
- فصل دوم: زندگی علمی 8
- هجرت به حوزه علمیه قم 10
- هجرت به مشهد 12
- 1. مناظره دکتر وپیر 14
- اشاره 14
- فصل سوم: آثار و نگاشته ها 14
- 4. درسی که حسین به انسان ها آموخت 16
- 3. اصول پنج گانه اعتقادی (2 جلد) 16
- 2. غروب آفتاب در اندلس 16
- 7. قرآن و کتاب های آسمانی 17
- 5. مشکلات مذهبی روز 17
- 6. ضرورت تشکیلات 17
- علاقه و ارادت به اهل بیت 18
- فصل چهارم: ویژگی های اخلاقی 18
- اشاره 18
- یاور محرومان 19
- گذشت و بخشش 19
- نظم و ساده زیستی 20
- خیرخواهی 20
- علاقه به همشهریان 21
- فصل پنجم: مبارزات سیاسی 22
- اشاره 22
- اوضاع اجتماعی ایران پس از سال 1320 22
- نقش شهید در قیام پانزده خرداد 1342 24
- ماجرای مسجد نواب 25
- اعتراض به دستگیری طلاب قم 28
- سخنرانی در مسجد سید اصفهان 28
- شهادت حاج آقا مصطفی خمینی 29
- فعالیت های شهید در سال 1357 30
- فعالیت های شهید پس از پیروزی انقلاب اسلامی 31
- اشاره 31
- الف) مبارزه با منافقان 32
- ب) مبارزه با لیبرال ها 33
- ج) مبارزه با انجمن حجتیه 33
- مسئولیت های پس از انقلاب 34
- ایراد سخنرانی های پر شور و حماسی 36
- نگارش کتاب و مقاله 36
- اشاره 36
- فصل ششم: فعالیت های فرهنگی و اجتماعی 36
- تشکیل کانون بحث و انتقاد دینی 37
- حضور در جبهه های جنگ 39
- اشاره 40
- فصل هفتم: اندیشه های شهید 40
- ضرورت حضور روحانیت در جامعه 40
- نقش زن در جامعه 41
- ضعف ایمان؛ مشکل اصلی بشر 42
- ضرورت ولایت فقیه 43
- بیداری جوانان 43
- آینده انقلاب 45
- امر به معروف و نهی از منکر 45
- فصل هشتم: شهادت؛ معراج عاشقان 47
- فصل نهم: شهید هاشمی نژاد از نگاه شخصیت های انقلاب 50
- اشاره 54
- بخش دوم: برگزیده ادب فارسی 54
- متن های ادبی 55
- اشاره 57
- در حریم ولایت 57
- اشعار 57
- یاد یار 58
- در رثای شهید 59
- آیت حق 60
- بخش سوم: همراه با برنامه سازان 62
- اشاره 62
- اشاره 63
- پیشنهادهای کلی 63
- الف) توجه ویژه به نسل جوان 63
- ب) زهد و ساده زیستی 64
- پیشنهادهای برنامه ای 64
- ج) ارتباط صمیمی با توده های مردم 64
- پرسش های مسابقه ای 65
- پرسش های مردمی 66
- پرسش های کارشناسی 66
- کتاب نامه 68
ص:29
برطرف شد.(1)
علاقه به همشهریان
علاقه به همشهریان
سیّد عبدالکریم که سال ها به آموختن معارف دینی در حوزه های علمیه و شهرهای گوناگون پرداخته بود، همواره حق مردم شهر و محلّه خود را رعایت می کرد. بدین جهت، هر سال عهد کرده بود پنج روز از روزهای تبلیغی خود را به بهشهر برود.(2) مردم بهشهر نیز به شایستگی از او استقبال می کردند و هنگام سخنرانی وی، از جاهای دور و نزدیک برای شنیدن سخنانش، خود را به مسجد محله می رساندند.
1- فریاد فضیلت، ص 65.
2- فریاد فضیلت، ص 42.