- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- بخش اول: سیمای شهید هاشمی نژاد 5
- اشاره 5
- تولد 6
- اشاره 6
- فصل اول: آغاز راه 6
- فصل دوم: زندگی علمی 8
- ورود به حوزه علمیه آیت اللّه کوهستانی 8
- اشاره 8
- هجرت به حوزه علمیه قم 10
- هجرت به مشهد 12
- اشاره 14
- 1. مناظره دکتر وپیر 14
- فصل سوم: آثار و نگاشته ها 14
- 2. غروب آفتاب در اندلس 16
- 4. درسی که حسین به انسان ها آموخت 16
- 3. اصول پنج گانه اعتقادی (2 جلد) 16
- 5. مشکلات مذهبی روز 17
- 7. قرآن و کتاب های آسمانی 17
- 6. ضرورت تشکیلات 17
- اشاره 18
- علاقه و ارادت به اهل بیت 18
- فصل چهارم: ویژگی های اخلاقی 18
- گذشت و بخشش 19
- یاور محرومان 19
- خیرخواهی 20
- نظم و ساده زیستی 20
- علاقه به همشهریان 21
- فصل پنجم: مبارزات سیاسی 22
- اشاره 22
- اوضاع اجتماعی ایران پس از سال 1320 22
- نقش شهید در قیام پانزده خرداد 1342 24
- ماجرای مسجد نواب 25
- اعتراض به دستگیری طلاب قم 28
- سخنرانی در مسجد سید اصفهان 28
- شهادت حاج آقا مصطفی خمینی 29
- فعالیت های شهید در سال 1357 30
- فعالیت های شهید پس از پیروزی انقلاب اسلامی 31
- اشاره 31
- الف) مبارزه با منافقان 32
- ب) مبارزه با لیبرال ها 33
- ج) مبارزه با انجمن حجتیه 33
- مسئولیت های پس از انقلاب 34
- ایراد سخنرانی های پر شور و حماسی 36
- نگارش کتاب و مقاله 36
- اشاره 36
- فصل ششم: فعالیت های فرهنگی و اجتماعی 36
- تشکیل کانون بحث و انتقاد دینی 37
- حضور در جبهه های جنگ 39
- فصل هفتم: اندیشه های شهید 40
- اشاره 40
- ضرورت حضور روحانیت در جامعه 40
- نقش زن در جامعه 41
- ضعف ایمان؛ مشکل اصلی بشر 42
- ضرورت ولایت فقیه 43
- بیداری جوانان 43
- آینده انقلاب 45
- امر به معروف و نهی از منکر 45
- فصل هشتم: شهادت؛ معراج عاشقان 47
- فصل نهم: شهید هاشمی نژاد از نگاه شخصیت های انقلاب 50
- بخش دوم: برگزیده ادب فارسی 54
- اشاره 54
- متن های ادبی 55
- در حریم ولایت 57
- اشعار 57
- اشاره 57
- یاد یار 58
- در رثای شهید 59
- آیت حق 60
- بخش سوم: همراه با برنامه سازان 62
- اشاره 62
- اشاره 63
- پیشنهادهای کلی 63
- الف) توجه ویژه به نسل جوان 63
- پیشنهادهای برنامه ای 64
- ج) ارتباط صمیمی با توده های مردم 64
- ب) زهد و ساده زیستی 64
- پرسش های مسابقه ای 65
- پرسش های مردمی 66
- پرسش های کارشناسی 66
- کتاب نامه 68
ص:63
متن های ادبی
متن های ادبی
بیست و یک سال از خاموشی شمعی می گذرد که خود سوخت تا جامعه را روشنی بخشد؛ شهیدی که زبانش شمشیر مالک اشتر بود و بانگ رسایش، جان های عاشق پیشه را در چشم بر هم زدنی آماده شهادت می ساخت. امروز سالگرد انسان آزاده ای است که قلبش گنجینه دردها بود. عزیزی که لحظه ها را جهت اعتلای فرهنگ پربار اسلام غنیمت می شمرد. او سخنوری پرشور و هنرمند بود. آن گاه که زمان در چرخه اختناق اسیر بود و مرگ عزت و آزادگی، حجره های بی آلایش شب ستیزان را سیه پوش کرده بود، آن گاه که بر دست و پای انسان، زنجیرهای جور و جهل زده بودند؛ آن گاه که سراب های دژخیمان ساواک، سست ایمانان را منفعل کرده بود؛ آن گاه که جغدان شوم طاغوت، خانه های اندیشه را ویران می کردند و نغمه هراس انگیز می سرودند؛ شهید هاشمی نژاد، نبض حادثه زمان خویش گردید و پایان شب را نوید داد.
او برای تحقّق اسلام ناب خروشید و در کالبد جامعه، خون زندگی تزریق کرد. با هر منبر و سخنرانی خود، شاخه های درخت جهل را شکست و پرچم ایمان را بر اوج قلّه تاریخ نشاند. او با درک اصالت الهی انسان و با احساس مسئولیتِ «جانشین خدا بودن» بشر، هرگز در برابر جاذبه ها و جنایت های نظام ستمشاهی انعطاف نشان نداد و تا آخرین نفس مبارزه کرد.
او که مشعل شریعت به دست داشت، از سفیران سحر و مصلحان نستوه تاریخ بود. او که شهید راه فضیلت بود، به جاذبه های شیرین زندگی دنیایی،