آیه ای از اخلاص: شهید آیت اللّه حاج علی قدوسی (ره) صفحه 12

ص:20

بدین سان دوران تازه ای از زندگی او آغاز شد. دورانی متفاوت با گذشته که با سختی های فراوانی همراه بود. حجره برای شهید قدوسی و کسانی که در آن زندگی می کردند بسیار کوچک بود. ایشان در این باره می گوید:

بعد از آمدن به قم مشقت های زیادی را تحمّل کردم؛ در حالی که در سن کم در غربت به من سخت می گذشت، به علت نبودن جا در حجره ای کوچک، همراه با چندین نفر دیگر زندگی می کردم و مدّتی در یک اتاق کوچک که مقداری از آن فرش شده بود و مقداری از آنجایی بود که آب شست و شوی ظروف و وضو در آن می ریختند. و من چون از همه افرادی که در آن اتاق بودند کوچک تر و تازه کارتر بودم در پایین اتاق می خوابیدم و همیشه لحاف و تشکم داخل آب می رفت و خیس می شد. با همه این ها با رنج و مشقّت تمام، درس را ادامه دادم و از خواب و غذای خود می زدم تا بتوانم بیشتر درس بخوانم، بسیاری از شب ها آن قدر مطالعه می کردم که دیگر توان آماده کردن غذا نداشتم و همان گونه می خوابیدم؛ جز دوران کمی در سال، تمام آن را به درس و مباحثه می گذراندم و حتی در ایّام ماه محرم غیر از روزهای تاسوعا و عاشورا، تمام وقت خود را صرف درس می کردم.(1)

استادان

استادان

الف) آیت الله العظمی بروجردی

شهید قدوسی مراحل مقدماتی تحصیل در حوزه علمیه را نزد استادان بزرگی همچون شهید محراب آیت اللّه صدوقی، با جدّیت و کوشش فراوان پشت سر