آیه ای از اخلاص: شهید آیت اللّه حاج علی قدوسی (ره) صفحه 58

ص:66

ایشان را اجرا نمی کرد، به وی پیغام می داد و می گفت: «اگر فلانی رسیدگی نمی کند و پول ندارد، من برای او پول بفرستم، چون ما در برابر این افراد مسئولیّت داریم».(1)

ایشان می کوشید شخصیت و عزت همسران و خانواده های زندانیان سیاسی با کمک های مالی و روحی ضربه ای نبیند. در مواردی این کمک ها به وسیله افرادی که مشخص نمی شد از سوی چه کسی هستند، صورت می گرفت.

ط) بردباری

ط) بردباری

شهید قدوسی در فعالیت های خود همواره با کار شکنی و توطئه روبه رو می شد، ولی با آرامش همه را تحمّل می کرد و هیچ گاه در پی گرفتن انتقام نبود. حتی اگر با برخوردهای غیر اسلامی و توهین آمیز روبه رو می شد، صبر می کرد و حرفی نمی زد. او معتقد بود که در این موارد، انسان خود را می آزماید و به میزان تسلط بر غضب خود پی می برد. او می گفت:

کسی که کیلومترها راه را طی کرده تا برای رفع مشکل خود چاره ای بیابد، اگر به انسان هم اهانت کرد، باید صبر کنیم. هم چنین می گفت:

برای من سخت است که سخن کسی را قطع کنم، زیرا او [مراجعه کننده ]با هزاران امید و آرزو نزد من آمده است.

به همین سبب، بعضی از ناآگاهان، این را نقطه ضعف ایشان می دانستند. در بعضی از روزنامه ها نوشته بودند:

چرا این قدر آقای قدوسی با ضد انقلاب ها خوب است.