آیه ای از اخلاص: شهید آیت اللّه حاج علی قدوسی (ره) صفحه 61

ص:69

ل) سخت کوشی

یب) سخت کوشی

شهید قدوسی کمتر مسئولیّتی را می پذیرفت؛ به ویژه اگر آن مسئولیت شهرتی در پی داشت، ولی وقتی بر اساس وظیفه شرعی زیر بار مسئولیت می رفت، با جدّیت و دقت تمام به آن عمل می کرد، بی آن که توجّهی به خود و وقت اداری داشته باشد. چه بسا تا نیمه های شب در محل کارش به حل مشکلات مردم می پرداخت و حتی گاهی فرصت غذا خوردن پیدا نمی کرد، در اواخر عمرش هم بر اثر شدت کار و فعالیت، و از دست دادن یاران، روحیه اش بسیار خسته شده بود، ولی باز با همان جدّیت تلاش می کرد و گاه همکارانش نمی دیدند که از شدّت ناراحتی دستش را روی سینه و شکم خود می فشرد و به مراجعه کنندگان پاسخ می دهد.(1)

م) قاطعیت

یج) قاطعیت

وی در تصمیم گیری هایش بسیار دقت می کرد و در نهایت، هر چه را که تشخیص می داد با قدرت تمام اجرا می کرد و هرگز مصلحت اندیشی ناروا، مانع اجرای تصمیم وی نمی شد. هر کس با او آشنا بود، می دانست که در عمل به وظیفه شرعی اش، ذره ای گذشت نمی کند. او در هر کاری، جوانب کار را می سنجید، سپس تصمیم می گرفت و پس از تصمیم وارد عمل می شد. در این زمان بود که هیچ کس نمی توانست او را از ادامه کار باز دارد، مگر آنجا که اسلام اجازه داده بود.(2)