آیه ای از اخلاص: شهید آیت اللّه حاج علی قدوسی (ره) صفحه 70

ص:78

تصدیق می کنند که شهید قدوسی، در آن روزها شوق عجیبی داشتند. برادرانی که در دادستانی با ایشان بودند، می گفتند «در آن اواخر دیگر به کارها بی علاقه شده بودند و توجه زیادی به آن نمی کردند.» گویا وی می دانست پس از سال ها سیر الی اللّه ، اکنون زمان خروج از ظلمت به سوی نور فرار رسیده است و آنچنان به شوق آمده بود که برخلاف عادت همیشگی اش، اکنون دیگر توان پنهان کردن این حالت را نداشت.(1)

پرواز به سوی دوست

پرواز به سوی دوست

چهاردهم شهریور، یادآور جنایت دیگری از جنایت های نفرت انگیز کوردلان منافق و سر سپردگان امپریالیسم و دل به قدرت باختگانی است که حیات خود را در نبود اسطوره ها و اسوه هایی چون شهید قدوسی رحمه الله، جست و جو می کردند.

شهید قدوسی در دوران انقلاب همگام با مردم، برای پیروزی انقلاب اسلامی تلاش بسیاری کرد و پس از آن نیز در دادستانی کل انقلاب با نهایت جدیت، تقوا، قاطعیت و خلوص به انجام وظیفه پرداخت. پس از چندی به سبب اثرگذاری بسیار در سامان دادن به روند دادگاه های انقلاب، به عنوان یکی از اعضای شورای عالی قضایی برگزیده شد. باید گفت با حضور چهره شهید قدوسی، دادگاه های انقلاب رنگ قداست و تقوا به خود گرفته بود.(2)