شهید مصطفی خمینی در نگاه تاریخ صفحه 95

ص:97

خطبا به سخنرانی و روضه خوانی پرداختند.

آن شب، یکی از خطبا و شعرای برجسته عراق، خطابه ای گیرا و دلنشین خواند و در ضمن، این آیه شریفه را تلاوت کرد:

وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِمامًا.(1)

آیه ای که درباره مقام امامت و رهبری حضرت ابراهیم علیه السلام است؛ با این توضیح که پروردگار پس از آزمایش هایی که از حضرت ابراهیم علیه السلام کرد و او در آن امتحان ها پیروز و سر بلند شد، وی را به امامت منصوب کرد.

آن خطیب به دلیل این که فقها و مجتهدان پس از پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام در زمان غیبت امام زمان علیه السلام جانشینان و وارثان آنان هستند، این آیه را در سطحی متناسب به امام خمینی رحمه الله تطبیق داد و از رهبری او سخن گفت. این سخنرانی مورد توجه ویژه شخصیت های حاضر در مجلس قرار گرفت، ولی هیچ گونه تأثیری در چهره مبارک امام خمینی ننهاد.(2)

پس از این سخنرانی و سخنرانی های مشابهی در قم و تهران، آیت اللّه سید روح اللّه موسوی خمینی در میان مردم به «امام خمینی» مشهور شد.(3)

8. تشییع جنازه و خاک سپاری

8. تشییع جنازه و خاک سپاری

امام خمینی دستور داد آقا مصطفی را به کربلا ببرند و در آن جا مراحل

1- سوره مبارکه بقره، آیه شریفه 124: «هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود و او به خوبی از عهده این آزمایش ها برآمد، خداوند به او فرمود: من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم».
2- شهیدی دیگر از روحانیت، ص 70؛ راز توفان، صص 359 و 360؛ یادها و یادمان ها، ج 1، صص 175 و 176؛ شهدای روحانیت شیعه، ص 266.
3- شهیدی دیگر از روحانیت، صص 70 و 105؛ ستاره صبح انقلاب، صص 111 و 112.