شهیدان محراب : ویژه نامه شهدای محراب حضرات آیات مدنی، دستغیب، صدوقی و اشرفی اصفهانی صفحه 117

ص:119

گوشه هایی از ویژگی های اخلاقی این شهید بزرگوار اشاره می کنیم:

عبادت و شب زنده داری

عبادت و شب زنده داری

این شهید فرزانه به نیایش و شب زنده داری بسیار علاقه داشت و الگوی او در پرستش خداوند، پیشوای عبادت کنندگان و تسبیح گویان، حضرت علی علیه السلام بود. او خدا را آن گونه می پرستید که مولایش علی علیه السلام فرمود:

اِلهی مَا عَبَدْتُکَ خَوْفا مِنْ نارِک وَ لاطَمَعا فِی جَنَّتِک بَلْ وَجَدْتُک أهْلاً لِلْعِبادَهِ فَعَبَدْتُکَ.(1)

پروردگارا! تو را به خاطر ترس از آتش دوزخ یا به طمع بهشت نپرستیدم، بلکه خودت را شایسته پرستش و ستایش یافتم. پس بندگی کردم.

این مرد الهی، به انجام دادن نوافل و مستحبات اصرار داشت و آن را وظیفه خود می دانست. وی معتقد بود که رسیدن به جانشینی خدا در روی زمین، تنها به وسیله انجام دادن واجبات میسر نمی شود، بلکه عمل به نوافل و مستحبات و دعا و اذکار است که انسان را به آن مقام می رساند. ازاین رو، به انجام دادن امور مستحب، نماز شب و شب زنده داری، بسیار پای بند بود. فرزند گرامی ایشان می گوید:

چه روزهای دراز و گرم تابستان را که به روزه می گذراند و چه شب های سرد و طولانی زمستان را که به عبادت، به صبح می رسانید. فراموش نمی کنم، بعضی نیمه های شب از خواب بیدار می شدم و صدای ناله اش را در سجده می شنیدم. خودم را به خواب می زدم، اما به زمزمه های همراه با گریه ها و اشک های روانش، گوش می دادم. گویا هم اکنون آوایش از اتاق مجاور در گوشم طنین می افکند و آه