شهیدان محراب : ویژه نامه شهدای محراب حضرات آیات مدنی، دستغیب، صدوقی و اشرفی اصفهانی صفحه 189

ص:191

ایشان هنگام پیدایش مشکلات و رخدادهای ناگوار اجتماعی، از قرآن کمک می خواست، چنان که یکی از نزدیکانش می گوید:

وقتی برای انقلاب مشکلاتی پیش می آمد، گذشته از موضع گیری های سیاسی، ایشان یک موضع گیری معنوی هم داشتند و در زمان کودتای نوژه، چند روزی ایشان را می دیدم که سخت مشغول خواندن قرآن هستند و در عرض سه هفته یا یک ماه، هفت ختم قرآن خواندند. به طور کلی، هر موقع که ایشان خطری احساس می کردند، به قرآن پناه می بردند.(1)

بدین گونه، عرفان او از معارف قرآن سرچشمه می گرفت و تغذیه می کرد و بارور می شد تا آنکه او را تا بلندترین قله های معرفت و عرفان بالا برد و در نهایت، عروجی عارفانه را نصیبش کرد.

ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام

ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام

آیت الله شهید حاج شیخ محمد صدوقی، به اهل بیت پیامبر و امامان معصوم علیهم السلام ارادتی خاص داشت و از معارف آسمانی اهل بیت علیهم السلام نیز در عرفان خود بهره می گرفت. آن شهید والامقام در طول عمر شریفش، همواره مجلس ذکر مصیبت برای خاندان پیامبر برگزار می کرد. حتی در دورانی که رژیم پهلوی مجالس بزرگداشت و عزاداری برای پیشوایان معصوم علیهم السلام را ممنوع اعلام کرده بود، آیت الله صدوقی بدون هیچ هراسی، ارادت و محبت خود را به اهل بیت علیهم السلام اظهار می کرد. همچنین با آداب و شیوه ای خاص که از مقام عرفانی اش حکایت داشت، به