- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- فصل اول: حیات علمی 6
- اشاره 6
- علامه نائینی در یک نگاه 7
- شخصیت علمی علامه نائینی 8
- تدریس در نجف اشرف 10
- سفارش به نگارش درس 12
- شاگردان نائینی 13
- آثار و نوشته ها 15
- مرجعیت نائینی 17
- اشاره 18
- فصل دوم: اندیشه ها و نوآوری های علامه نائینی 18
- اندیشه ها و نوآوری های علمی 19
- ولایت فقیه و گستره آن 20
- قانون اساسی 22
- بهره گیری بیشتر از قرآن 24
- رو آوردن به نهج البلاغه 25
- اهمیت دادن به سیره و تاریخ 27
- امر به معروف و نهی از منکر 28
- سربلندی و استقلال مسلمانان 28
- بایستگی تشکیل حکومت 29
- شورایی بودن نظام اسلامی 31
- اعتبار نظر اکثریت 32
- مساوات (برابری) 33
- اصالت اندیشه های نائینی (رفع یک شبهه) 35
- یادآوری 37
- فصل سوم: فعالیت های سیاسی 39
- اشاره 39
- زندگی سیاسی علامه نائینی 40
- نائینی در نهضت مشروطه 41
- نائینی در جنبش عراق 48
- فصل چهارم: سیره اخلاقی 51
- اشاره 51
- سلوک رفتاری 52
- اهمیت دادن به نماز 54
- تقوا 54
- احترام به قرآن 56
- زیارت پیشوایان دین 56
- احترام به ماه رمضان 57
- احترام به شاگردان 57
- نخبه پروری 58
- تربیت شاگردان 59
- احترام به استاد 59
- رعایت بهداشت و نظم 60
- فروتنی 60
- اشاره 62
- فصل پنجم: نائینی از منظر فرهیختگان، شاگردان و معاصران 62
- حضرت آیت الله العظمی امام خمینی رحمه الله 63
- آیت الله العظمی سیدشهاب الدین مرعشی نجفی رحمه الله 64
- آیت الله العظمی شیخ محمدکاظم خراسانی رحمه الله 64
- آقا بزرگ تهرانی رحمه الله 65
- آیت الله العظمی شیخ عبدالله مازندرانی رحمه الله 65
- علامه سیدمحسن امین العاملی رحمه الله 65
- آیت الله شهید مرتضی مطهری رحمه الله 67
- آیت الله سیدمحمود طالقانی رحمه الله 67
- حامد الگار 68
- شیخ محمدحسین کاشف الغطا 68
- حمید عنایت 68
- آقا شیخ عبدالحسین حلی 69
- شیخ محمدحسین مظفر 72
- حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی 73
- آیت الله مؤمن 74
- حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی 74
- حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی 74
- آیت الله مرتضوی لنگرودی 76
- آیت الله ممدوحی 78
- اشاره 80
- فصل ششم: همراه با برنامه سازان 80
- توصیه های کلی 81
- پیشنهادهایی برای برنامه سازان 82
- پرسش های کارشناسی 83
- پرسش های مسابقه ای 83
- پایان دفتر 84
- چهره ارشاد 85
- کتاب نامه 86
- کتاب ها 86
- نشریات 87
ص:18
تدریس در نجف اشرف
تدریس در نجف اشرف
نائینی با داشتن جایگاه بلند علمی و آگاهی های گسترده، بر سکوی استادی در حوزه نجف اشرف ایستاد و با وجود مدرسانی بلندآوازه چون آخوند خراسانی، تدریس فقه و اصول را در این حوزه آغاز کرد. شمار بسیاری از دانشمندان، به دلیل دقت نظر و باریک اندیشی ویژه استاد، در درس او شرکت می کردند. سیدمحسن امین درباره اهمیت و جایگاه درس نائینی در نجف اشرف می نویسد: «حوزه درس نائینی در نجف اشرف، از بزرگ ترین حوزه های درس و بحث بود».(1)
میرزای نائینی برای عموم دانشمندان و طلبه های حوزه نجف، دو درس رسمی فقه و اصول داشت که صبح فقه و شب، اصول تدریس می کرد. دوره درس خارج اصول وی به طور معمول حدود هشت تا نه سال می کشید. افزون بر این، تدریس ویژه ای برای شاگردان برگزیده خویش داشت که در آن جلسه، مشکلات علمی را طرح و به آنها رسیدگی می کرد.(2)
نائینی درس را با کلام شیرین و به دور از تکرار و چنان دقیق بیان می کرد که جای هیچ پرسشی باقی نمی ماند. درس وی از اطلاعات گسترده، مباحث سودمند و دسته بندی ویژه و کم مانندی برخوردار بود.
او هر بحثی را بسیار دقیق و پرنکته آموزش می داد و مطالب علمی را در چارچوب اصطلاح، برهان منطقی و فلسفی و در سطحی بالا شرح می داد، به گونه ای که درخور درک و فهم همه شرکت کنندگان نبود. بنابراین، کسانی می توانستند از درس وی بهره برند که اندوخته علمی شان در سطح عالی بود و در فقه و اصول صاحب نظر بودند.
1- محسن امین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، جزء 44، ص 258.
2- همان، ج 6، ص 54.