- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- فصل اول: حیات علمی 6
- اشاره 6
- علامه نائینی در یک نگاه 7
- شخصیت علمی علامه نائینی 8
- تدریس در نجف اشرف 10
- سفارش به نگارش درس 12
- شاگردان نائینی 13
- آثار و نوشته ها 15
- مرجعیت نائینی 17
- اشاره 18
- فصل دوم: اندیشه ها و نوآوری های علامه نائینی 18
- اندیشه ها و نوآوری های علمی 19
- ولایت فقیه و گستره آن 20
- قانون اساسی 22
- بهره گیری بیشتر از قرآن 24
- رو آوردن به نهج البلاغه 25
- اهمیت دادن به سیره و تاریخ 27
- امر به معروف و نهی از منکر 28
- سربلندی و استقلال مسلمانان 28
- بایستگی تشکیل حکومت 29
- شورایی بودن نظام اسلامی 31
- اعتبار نظر اکثریت 32
- مساوات (برابری) 33
- اصالت اندیشه های نائینی (رفع یک شبهه) 35
- یادآوری 37
- فصل سوم: فعالیت های سیاسی 39
- اشاره 39
- زندگی سیاسی علامه نائینی 40
- نائینی در نهضت مشروطه 41
- نائینی در جنبش عراق 48
- فصل چهارم: سیره اخلاقی 51
- اشاره 51
- سلوک رفتاری 52
- اهمیت دادن به نماز 54
- تقوا 54
- احترام به قرآن 56
- زیارت پیشوایان دین 56
- احترام به ماه رمضان 57
- احترام به شاگردان 57
- نخبه پروری 58
- تربیت شاگردان 59
- احترام به استاد 59
- رعایت بهداشت و نظم 60
- فروتنی 60
- اشاره 62
- فصل پنجم: نائینی از منظر فرهیختگان، شاگردان و معاصران 62
- حضرت آیت الله العظمی امام خمینی رحمه الله 63
- آیت الله العظمی سیدشهاب الدین مرعشی نجفی رحمه الله 64
- آیت الله العظمی شیخ محمدکاظم خراسانی رحمه الله 64
- آقا بزرگ تهرانی رحمه الله 65
- آیت الله العظمی شیخ عبدالله مازندرانی رحمه الله 65
- علامه سیدمحسن امین العاملی رحمه الله 65
- آیت الله شهید مرتضی مطهری رحمه الله 67
- آیت الله سیدمحمود طالقانی رحمه الله 67
- حامد الگار 68
- شیخ محمدحسین کاشف الغطا 68
- حمید عنایت 68
- آقا شیخ عبدالحسین حلی 69
- شیخ محمدحسین مظفر 72
- حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی 73
- آیت الله مؤمن 74
- حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی 74
- حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی 74
- آیت الله مرتضوی لنگرودی 76
- آیت الله ممدوحی 78
- اشاره 80
- فصل ششم: همراه با برنامه سازان 80
- توصیه های کلی 81
- پیشنهادهایی برای برنامه سازان 82
- پرسش های مسابقه ای 83
- پرسش های کارشناسی 83
- پایان دفتر 84
- چهره ارشاد 85
- کتاب ها 86
- کتاب نامه 86
- نشریات 87
ص:40
کرده است، از جمله مشورت حضرت با یارانش درباره جنگ با معاویه و پذیرفتن سخن اکثریت که خواهان جنگ با معاویه بودند.
اعتبار نظر اکثریت
اعتبار نظر اکثریت
نائینی، اعتبار داشتن نظر اکثریت را به عنوان یک اصل جهانی و عقلایی پذیرفته و برای مشروع بودن آن دلیل هایی آورده است، از جمله:
چنان که گفته شد، نظام سیاسی اسلام بر پایه مشورت بنا شده است. هنگام اختلاف نظر در مشورت نیز عقل، بیشترین رأی ها را بر کمترین آنها برتری می دهد؛ چون از شبهه دورتر و به حقیقت نزدیک تر است.(1)
اسلام نیز این شیوه را تأیید می کند و سیره پیامبر در جنگ احد و احزاب و شیوه علی علیه السلام در جنگ صفین نیز بر اعتبار رأی اکثریت دلالت دارد.(2)
نائینی، رأی مردم را عنصری در برگزیدن نمایندگان می شناسد، ولی این سخن برخلاف پندار غرب گرایان، به معنای نفی اصالت حکم خدا نیست؛ زیرا در نظام اسلامی احکام و معیارهای الهی بالاتر از همه ارزش هاست و رأی مردم باید هماهنگ با حکم خدا باشد. به دیگر سخن، حاکمیت اصلی با قانون خدا و ارزش های الهی است و نظر مردم در طول آن قرار دارد. نائینی شرایط ویژه ای را برای نمایندگان لازم دانسته است، از جمله: داشتن غیرت دینی، حس دل سوزی برای کشور و ملت، کوشا بودن در پاس داری از اسلام و حساس بودن به هجوم بیگانگان.
1- تنبیه الامه و تنزیه المله، ص 80.
2- تنبیه الامه و تنزیه المله، صص 81 _ 83.