- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- فصل اول: حیات علمی 6
- اشاره 6
- علامه نائینی در یک نگاه 7
- شخصیت علمی علامه نائینی 8
- تدریس در نجف اشرف 10
- سفارش به نگارش درس 12
- شاگردان نائینی 13
- آثار و نوشته ها 15
- مرجعیت نائینی 17
- فصل دوم: اندیشه ها و نوآوری های علامه نائینی 18
- اشاره 18
- اندیشه ها و نوآوری های علمی 19
- ولایت فقیه و گستره آن 20
- قانون اساسی 22
- بهره گیری بیشتر از قرآن 24
- رو آوردن به نهج البلاغه 25
- اهمیت دادن به سیره و تاریخ 27
- امر به معروف و نهی از منکر 28
- سربلندی و استقلال مسلمانان 28
- بایستگی تشکیل حکومت 29
- شورایی بودن نظام اسلامی 31
- اعتبار نظر اکثریت 32
- مساوات (برابری) 33
- اصالت اندیشه های نائینی (رفع یک شبهه) 35
- یادآوری 37
- فصل سوم: فعالیت های سیاسی 39
- اشاره 39
- زندگی سیاسی علامه نائینی 40
- نائینی در نهضت مشروطه 41
- نائینی در جنبش عراق 48
- اشاره 51
- فصل چهارم: سیره اخلاقی 51
- سلوک رفتاری 52
- اهمیت دادن به نماز 54
- تقوا 54
- احترام به قرآن 56
- زیارت پیشوایان دین 56
- احترام به ماه رمضان 57
- احترام به شاگردان 57
- نخبه پروری 58
- تربیت شاگردان 59
- احترام به استاد 59
- رعایت بهداشت و نظم 60
- فروتنی 60
- اشاره 62
- فصل پنجم: نائینی از منظر فرهیختگان، شاگردان و معاصران 62
- حضرت آیت الله العظمی امام خمینی رحمه الله 63
- آیت الله العظمی سیدشهاب الدین مرعشی نجفی رحمه الله 64
- آیت الله العظمی شیخ محمدکاظم خراسانی رحمه الله 64
- آیت الله العظمی شیخ عبدالله مازندرانی رحمه الله 65
- آقا بزرگ تهرانی رحمه الله 65
- علامه سیدمحسن امین العاملی رحمه الله 65
- آیت الله شهید مرتضی مطهری رحمه الله 67
- آیت الله سیدمحمود طالقانی رحمه الله 67
- شیخ محمدحسین کاشف الغطا 68
- حامد الگار 68
- حمید عنایت 68
- آقا شیخ عبدالحسین حلی 69
- شیخ محمدحسین مظفر 72
- حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی 73
- حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی 74
- آیت الله مؤمن 74
- حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی 74
- آیت الله مرتضوی لنگرودی 76
- آیت الله ممدوحی 78
- فصل ششم: همراه با برنامه سازان 80
- اشاره 80
- توصیه های کلی 81
- پیشنهادهایی برای برنامه سازان 82
- پرسش های کارشناسی 83
- پرسش های مسابقه ای 83
- پایان دفتر 84
- چهره ارشاد 85
- کتاب نامه 86
- کتاب ها 86
- نشریات 87
ص:56
3. بازداشتن رضاخان از اجرای طرح جمهوریت.(1)
بدین ترتیب، نائینی به آنچه وظیفه داشت، عمل کرد. آن گاه که مشروطه خواهان مسیر درست را می پیمودند و به یاری وی نیاز داشتند، به یاری آنان برخاست و آن گاه که مشروطه به بی راهه رفت و مشروطه خواهان راستین از صحنه به در شدند، از مشروطه روی برگرداند که همانا وظیفه همین بود.
نائینی در جنبش عراق
نائینی در جنبش عراق
زمانی که عراق به اشغال نیروهای انگلیسی درآمد (1914 م)، علمای نجف اعلان جهاد دادند و نیروهای مردمی را بسیج کردند و خود نیز در جبهه حضور یافتند.(2) نائینی نیز از عناصر پرتکاپوی این جهاد مقدس به شمار می آمد و با تلاش پی گیر، علمای رده اول را به فرا گیری تاکتیک های جنگی و نظامی تشویق می کرد.(3)
پس از ارتحال رهبر جنبش، محمدتقی شیرازی و آغاز رهبری و مرجعیت شیخ الشریعه اصفهانی، همکاری و تلاش های نائینی گسترده تر شد و شیخ الشریعه در تصمیم گیری ها و انتشار بیانیه های سیاسی و اجتماعی با وی مشورت کرد.(4) نائینی و چند تن دیگر از مراجع، پس از مرحوم شریعت اصفهانی، رهبری جنبش ملی _ اسلامی عراق را بر عهده گرفتند(5) و با تمام توان قیام را به پیش بردند. تلاش همه جانبه رهبران این قیام، سبب شد انگلیس از ادعای
1- نک: عبدالله مستوفی، شرح زندگانی من، تهران، زوار، 1341، ج 3، ص 601.
2- محمدصادقی تهرانی، نگاهی به تاریخ انقلاب اسلامی، عراق، انتشارات دارالفکر، 1920م، صص12و44.
3- بخشی از نامه آیت الله مرعشی به عبدالهادی حائری به نقل از: مجله حوزه، ش 76.
4- تشیع و مشروطیت در ایران، ص 172.
5- تشیع و مشروطیت در ایران، ص 172.