- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- اشاره 8
- فصل اول: خاندان، نشو و نما 8
- منظومه منور 8
- مرجع بیدار 9
- ستاره های خونین 11
- فصل رویش و شکوفایی 13
- فصل دوم: تحصیلات و تلاش های علمی و آموزشی 15
- شوق دانش اندوزی و تحصیلات 15
- اشاره 15
- هم فکری و تبادل علمی با شهید سید محمدباقر صدر 17
- بر ساحل رودخانه ای خروشان 20
- نمونه های همکاری و هم فکری 21
- حکیم دانشور 25
- آثار و تألیفات 27
- کوشش های فرهنگی، تبلیغی و آموزشی 30
- عالم سیاست مدار 32
- فصل سوم: مواضع سیاسی و مبارزه ها 32
- اشاره 32
- مشتاق انقلاب اسلامی و رهبری امام خمینی رحمه الله 34
- مقاومت ها و مجاهدت ها 36
- تأسیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق 39
- فصل چهارم: اخلاق فردی و اجتماعی 41
- جویبار عاطفه در خانه 41
- اشاره 41
- فضیلت های اخلاقی 42
- شهادت 44
- اشاره 48
- نشانه های حضور تشیع در عراق 48
- فصل پنجم: گزیده ای از سخنان آیت الله حکیم 48
- ضرورت وحدت و انسجام قشرهای گوناگون 49
- ویژگی های امام خمینی رحمه الله 51
- افق های روشن 52
- انس مقدس 52
- منابعی برای مطالعه بیشتر 53
- فصل ششم: همراه با برنامه سازان 55
- اشاره 55
- موضوع ها و محورهای برنامه سازی 55
- پرسش های مسابقه ای 56
- پرسش های کارشناسی 57
- کتاب نامه 59
ص:16
سعید حبوبی، رهبری مبارزان را پذیرفت. همچنین در برابر اقدام های ناشایست ملک فیصل _ پادشاه وقت عراق _ ایستاد و مانع تصویب لوایح ضد اسلامی به دست این زمام دار نالایق و جفاپیشه شد. زمانی هم که حزب بعث بر سر کار آمد و با گرایش کمونیستی و نقاب جمهوری، دیکتاتوری خونینی را بر عراق تحمیل کرد، در فتوای تاریخی و سرنوشت ساز خویش، بعثی ها را کافر خواند و همگان را از همکاری با آنان بازداشت. در دوران احمدحسن البکر، فشار بعثیان بر ایشان شدت یافت، ولی اعتراض ها و روشنگری های آیت الله حکیم را متوقف نساخت. هنگامی که بعثیان با استقامت وی روبه رو شدند، با تحریک اوباش و چماق داران، به خانه اش یورش بردند و به این مرجع والامقام، بی حرمتی کردند.(1)
سرانجام آیت الله سید محسن حکیم، در 27 ربیع الاول 1390 ه_.ق، برابر با 1348ه_.ش دیده از جهان فرو بست و پیکرش در نجف، کنار کتاب خانه اش به خاک سپرده شد.(2)
ستاره های خونین
ستاره های خونین
آیت الله سید محسن حکیم در دوران حیات علمی و فرهنگی پربار خویش، زندگی زاهدانه، سیمای نورانی و معنوی و کارنامه ای درخشان از خود به یادگار نهاد. او آسمان علم و معرفت را با ده ستاره پرفروغ آذین بست و فرزندانی به اسلام و مسلمانان تقدیم کرد که هریک، در عرصه های ایثار، ایمان و احیای معارف تشیع، گام های بلندی برداشتند تا به قله های معنویت
1- نک: ترجمه الامام حکیم، ص 91؛ حسن العلوی، الشیعه و الحکومه القومیه فی العراق، صص67 _ 73.
2- نک: مجله نور علم، صص 68 و 69.