- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- فصل اول: زندگی نامه 6
- پدر و مادر 6
- اشاره 6
- تولد و آموزش های مقدماتی 7
- در حوزه علمیه همدان 8
- هجرت به قم 10
- ازدواج 11
- فصل دوم: فعالیت های علمی، آموزشی و فرهنگی 14
- اشاره 14
- تدریس در حوزه علمیه قم 14
- در دبیرستان های قم 16
- کانون اسلامی دانش آموزان و فرهنگیان 17
- مجمع علمی اسلام شناسی 19
- پژوهش های بنیادی 24
- همکاری با مطبوعات دینی 25
- آثار و تألیفات 26
- استاد دانشکده الهیات 28
- اهتمام به وحدت حوزه و دانشگاه 31
- اشاره 35
- فصل سوم: کارنامه سیاسی، اجتماعی و تبلیغاتی 35
- مرید و مراد 35
- حضور فعال در نهضت امام خمینی رحمه الله 38
- نظر رئیس امنیت داخلی ساواک: 39
- افشاگری در خرم آباد 40
- گزارش بازجویی، مشخصات متهم: 40
- خروش انقلابی در آبادان 41
- کوشش های تبلیغی در همدان 45
- سفر به ساوه 46
- سخنرانی در قائم شهر 47
- زیارت بارگاه قدس رضوی 48
- آتش فشانی در کرمانشاه 48
- روشنگری در مسجد جامع کرمان 50
- گوهرافشانی در کاشان 53
- اقامت اجباری در تهران 54
- دانشوری در دماوند 55
- جوانه هایی در مسجد جاوید 56
- مسجد قبا، کانون نیروهای انقلابی 58
- توجه به مسائل لبنان و فلسطین 59
- شکل دهی و سازمان دهی مبارزات مردم 60
- در تدارک کمیته استقبال از امام خمینی 61
- پس از پیروزی انقلاب اسلامی 63
- فصل چهارم: ویژگی های شخصیتی 66
- اشاره 66
- چشمه عطوفت و صداقت در خانه 66
- جامع فضل و فضیلت 70
- خشم مقدس 72
- سلوک معنوی 75
- ساده زیستی و قناعت 77
- دل سوزی برای اصلاح جامعه 79
- تواضع و متانت 81
- شهادت 84
- صلابت و معنویت اسلام 89
- فصل پنجم: گزیده ای از دیدگاه ها و سخنان 89
- اشاره 89
- کمالات ملکوتی حضرت علی(ع) 90
- تفکیک ناپذیری رهبری معنوی و سیاسی ائمه 90
- امیر مؤمنان پایه گذار حکمت و معرفت 91
- دعا و نیایش 92
- امت مسلمان، ایمان و اتحاد 93
- زیارت 93
- مسلمانان و نهضت علمی و فرهنگی 94
- علل انحطاط مسلمانان 95
- خرافات، آفت عقیده و عقل 96
- روز قدس 97
- دفاع از فلسطین و لبنان 97
- توطئه استکبار و صهیونیسم 98
- رهبری امام خمینی 98
- نقش علما در جامعه اسلامی 99
- ولایت فقیه 99
- تفکیک ناپذیری دین و علم 100
- آزادی یا توطئه 101
- منابعی برای تحقیق بیشتر 102
- فصل ششم: با برنامه سازان 104
- اشاره 104
- موضوع های برنامه سازی 105
- پرسش های مسابقه ای 107
- پرسش های کارشناسی 108
- کتاب نامه 110
- الف) کتاب ها 110
- ب) نشریه 113
- ج) سخنرانی 114
- د) گفت وگوها 114
- ه_) برنامه های تلویزیونی 115
ص:11
عزاداری به «پامنبری» معروف است و در میان شیعیان ایران سابقه ای کهن دارد.(1)
محمد، مقدمات ادبیات فارسی و عربی را از پدر آموخت و ذوق ادبی اش نزد وی شکوفا شد. بعد از پایان دوران دبستان، به تشویق پدر و به دلیل اشتیاق درونی، در سال 1315 به حوزه علمیه همدان گام نهاد.
در حوزه علمیه همدان
در حوزه علمیه همدان
محمد مفتح هفت سال در این حوزه به فراگیری مقدمات و سطح فقه و اصول، کلام، حدیث و منطق همت گمارد. آموخته های او در این حوزه، نوعی تحول درونی و نگرشی ژرف نسبت به حکمت و معرفت، در وجودش پدید آورد و تحصیل در آنجا سرآغاز بسیاری از کوشش های فرهنگی، آموزشی و علمی او بود. یکی از شخصیت هایی که در این کانون معرفت و معنویت، در شکل گیری اندیشه های او، نقش برجسته و تعیین کننده ای داشت، آیت الله آخوند ملاعلی معصومی همدانی (1312 – 1398ه_ .ق) بود. آیت الله معصومی همدانی در حکمت و عرفان، شاگرد فیلسوفان و حکیمانی چون حکیم هیدجی و در فقه و اصول، تربیت یافته مکتب حاج شیخ عبدالکریم حائری بود. وی در سال 1350 هجری قمری با اصرار و تقاضای اهالی متدین همدان و تأکید آیت الله حائری در این شهر اقامت گزید تا به تدریس و تبلیغ بپردازد. جلسه درس ایشان در مدرسه آخوند ملاحسین، که بعدها خودش آن را بازسازی کرد و به همین دلیل به نام او معروف شد، جاذبه و جامعیت ویژه ای داشت. محمد مفتح
1- پژوهشکده باقرالعلوم(ع)، دیدار با ابرار (شهید مفتح تکبیر وحدت)، ج 78، ص 22.