زندگی نامه شهید آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی(ره) صفحه 28

ص:34

خودبه خود و با میل درونی و اشتیاق معنوی، وظایف و تکالیف دینی و شرعی خود را انجام می دادند.

قاضی طباطبایی، هر از گاه، فرزندانش را فرامی خواند و با پند و اندرز، راه و رسم چگونه زیستن را از دیدگاه قرآن و سنت نبوی و مرام علوی به آنان می آموخت. فرزندانش را به احترام و تکریم مادرشان سفارش می کرد و می گفت مادرتان برای شما زحمت های بسیاری کشیده است و کمتر بانویی پیدا می شود این گونه با دشواری ها کنار بیاید. قدرش را بدانید و با او مهربان و فروتن باشید. وقتی هم که دور از خانه و در تبعید به سر می برد، برای فرزندانش نامه می نوشت و آنان را به رعایت احترام و احسان به مادر فرامی خواند.(1)

پگاه پارسایی

پگاه پارسایی

آیت الله قاضی بر اقامه نماز در اول وقت تأکید داشت و در هر شرایطی که بود، نمازهایش را در وقت فضیلت می خواند. در واقع، ایشان با اعمالش، دیگران را به سوی فضیلت و ثواب هدایت می کرد.

هیچ گاه نماز شب، تهجّد و شب زنده داری را ترک نمی کرد و در تفسیر خطبه حضرت علی(ع) آن روایت مشهور را بیان می کرد که پیروان اهل بیت(ع)، زاهدان شب و شیران روز هستند.(2) ایشان پیش از طلوع فجر، بستر خواب را ترک می کرد. فرزند ایشان در این باره می نویسد:

مرحوم آقا قبل از اذان صبح و سحرگاهان، صلوهاللیل را اقامه می نمود. حتی یادم هست دعاهای ویژه ای را که باید اهلش بخوانند، می خواند و از درگاه خداوند برای مؤمنین مغفرت و رحمت طلب می کرد. از ویژگی های فردی مرحوم والد به نظر بنده، تأکید به نماز بود. همیشه تأکید