زندگی نامه شهید آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی(ره) صفحه 30

ص:36

اهل بیت(ع) چشم پوشی نمی کرد. قاضی از ذوق شعری خود نیز در این جهت سود می جُست و در ایام جوانی، اشعاری در مدح و منقبت اهل بیت(ع) سرود. برای نمونه، به بیت های نخست یک مثنوی از ایشان اشاره می شود:

اهل بیت، انوار الطاف حقند

عقل اول وز حقیقت مشتقند

گر نبودستی همان انوار پاک

جدّشان، سرّ ازل آن تابناک

ظلمت بی حدّ فرا شد در زمین

تیره گشتی این جهان طور یقین

باعث ایجاد عالم آن نبی

آل او باشد ز آن نور جلی

رابط فیض وجودستی همه

کاشف سرّ و رموزستی همه

مظهرند بر جلوه توحید حق

علت فیض ازل، بی طعن و دق

لال مانده از بیان این کلام

خود زبانی تا بگوید بر انام

مدح آن انوار حق، سرّ وجود

مقصد اصلی ز هر غیب و شهود

ز آن که در قرآن، ثنا گفته خدا

گشته نازل بهرشان نک «هل اتی»(1)

جویبار اشک

جویبار اشک

هرگاه دانش و آگاهی با شوق و دل باختگی آمیخته شود، انسان به عالی ترین مدارج می رسد. آیت الله قاضی با کوله باری گران سنگ از فقه، اصول، حدیث، رجال، حکمت و عرفان، پیرو ائمه اطهار(ع) بود.

همواره حدیث های معتبر از معصومان، زینت بخش سخنان دل نشین و شیوای او بود. حتی در گفتارهای عادی خود از سخنان بزرگان دین بهره می برد. علاقه اش به ذکر مصایب ائمه، به ویژه خامس آل عبا چشم گیر بود.