- دیباچه 1
- پیشگفتار 3
- اشاره 6
- فصل اول: ولادت و تحصیلات 6
- خاندان نکونام 6
- خانواده و دوران کودکی 8
- فراگیری دانش و راه و رسم مبارزه 9
- هجرت به سوی قم 10
- اقامت در نجف 11
- دریافت اجازه اجتهاد و روایت 12
- روشنگری مبارز 14
- اشاره 14
- فصل دوم: دوران مبارزه 14
- تبعید به بافت کرمان 15
- تنها در تنگنا 17
- رهبری قیام مردم تبریز 18
- بیداری و پایداری 19
- راست قامت جاوید 20
- قله دانش و اندیشه 22
- فصل سوم: تلاش های علمی و فرهنگی 22
- اشاره 22
- پژوهشگری پُرمایه 22
- آثار گران سنگ 23
- تألیفات و تحقیقات مستقل 24
- تصحیح، مقدمه و تعلیقه نویسی بر آثار دیگران 25
- اشاره 27
- سرچشمه اخلاق 27
- فصل چهارم: فضیلت های اخلاقی 27
- پگاه پارسایی 28
- شرح درد اشتیاق 29
- جویبار اشک 30
- توسل به حضرت امام رضا(ع) 31
- ویژگی های فردی 32
- تندیس صلابت و شجاعت 34
- اخلاق اجتماعی 37
- تأکید بر وحدت اسلامی 39
- سلوک ملکوتی 41
- کتاب خانه ارزشمند 43
- مهمان قدسیان 44
- فصل پنجم: دیدگاه های آیت الله قاضی 46
- اشاره 46
- نفرت از غاصبان قُدس 46
- امر به معروف و نهی از منکر 46
- ضرورت وحدت اسلامی 47
- اطاعت از رسول اکرم صلی الله علیه و آله 48
- معنای اولی الامر 48
- صلوات بر آل محمّد 49
- ضرورت سوگواری برای سیدالشهدا(ع) تا اربعین 50
- منابعی برای تحقیق و مطالعه افزون تر 51
- ارادت به امام خمینی رحمه الله 51
- مباحث کلّی و نکته های ضروری در برنامه سازی 54
- اشاره 54
- فصل ششم: همراه با برنامه سازان 54
- موضوع های برنامه سازی 55
- اشعاری درباره شهید قاضی طباطبایی 56
- کتاب نامه 59
- الف) کتاب 59
- ب) نشریه 61
ص:14
تا رشته به دست این ملنگ است
این قافله تا به حشر لنگ است
تا این خبر به دربار رسید، به احترام نظر این فقیه مبارز، آن استاندار، برکنار و کس دیگری به جایش گمارده شد.(1)
خانواده و دوران کودکی
خانواده و دوران کودکی
حاج میرزا باقر قاضی (1285 _ 1366 ه_ .ق) مقدمات علوم دینی، از جمله اصول، کلام و منطق را در حوزه علمیه تبریز از محضر میرزا محمود اصولی، سید علی یزدی و حاج میرزا محمدعلی قراچه داغی آموخت. در سال 1308 ه_ .ق، برای تکمیل تحصیلات به نجف رفت و نزد میرزای شیرازی، میرزا حبیب الله رشتی و میرزا محمدباقر اصطهباناتی، خارج فقه و اصول را فرا گرفت و به درجه اجتهاد رسید. او در سال 1324 ه_ . ق به وطن بازگشت و عمر بابرکت خود را صرف آموزش و تربیت نسل جوان و علاقه مندان فرهنگ تشیع کرد. شجاعت علوی، شهامت حسینی و بردباری حسنی، از ویژگی های مهم وی به شمار می آمد. میرزا باقر که مجتهدی دین دار و شخصیتی برجسته در منطقه آذربایجان بود، هم زمان با فعالیت های آموزشی و تربیت طلبه، در زمینه های اعتقادی و فقهی نیز آثار ارزش مندی نوشت.(2)
روز یک شنبه، ششم جمادی الاول سال 1331 ه_ .ق، میرزا باقر صاحب فرزندی به نام سید محمدعلی شد. سید محمدعلی هم زمان با پرورش یافتن عاطفی و اخلاقی در دامان خانواده، برخی مقدمات را نزد
1- سید محمد محیط طباطبایی، تطوّر حکومت در ایران بعد از اسلام، تهران، بعثت، 1367، چ 1، ص 142؛ سید محمدعلی قاضی طباطبایی، نسخه خطی( بدون صفحه است).
2- سید محسن امین، اعیان الشیعه، بیروت (لبنان)، مؤسسه الوفاء، 1403 ه_ .ق، چ 3، ج 3، ص 553؛ میرزا محمدعلی مدرس تبریزی، ریحانه الادب، تهران، خیام، 1374، چ 3، ج 4، ص 45.