- دیباچه 1
- پیشگفتار 3
- خاندان نکونام 6
- فصل اول: ولادت و تحصیلات 6
- اشاره 6
- خانواده و دوران کودکی 8
- فراگیری دانش و راه و رسم مبارزه 9
- هجرت به سوی قم 10
- اقامت در نجف 11
- دریافت اجازه اجتهاد و روایت 12
- روشنگری مبارز 14
- اشاره 14
- فصل دوم: دوران مبارزه 14
- تبعید به بافت کرمان 15
- تنها در تنگنا 17
- رهبری قیام مردم تبریز 18
- بیداری و پایداری 19
- راست قامت جاوید 20
- قله دانش و اندیشه 22
- فصل سوم: تلاش های علمی و فرهنگی 22
- اشاره 22
- پژوهشگری پُرمایه 22
- آثار گران سنگ 23
- تألیفات و تحقیقات مستقل 24
- تصحیح، مقدمه و تعلیقه نویسی بر آثار دیگران 25
- فصل چهارم: فضیلت های اخلاقی 27
- اشاره 27
- سرچشمه اخلاق 27
- پگاه پارسایی 28
- شرح درد اشتیاق 29
- جویبار اشک 30
- توسل به حضرت امام رضا(ع) 31
- ویژگی های فردی 32
- تندیس صلابت و شجاعت 34
- اخلاق اجتماعی 37
- تأکید بر وحدت اسلامی 39
- سلوک ملکوتی 41
- کتاب خانه ارزشمند 43
- مهمان قدسیان 44
- فصل پنجم: دیدگاه های آیت الله قاضی 46
- اشاره 46
- نفرت از غاصبان قُدس 46
- امر به معروف و نهی از منکر 46
- ضرورت وحدت اسلامی 47
- اطاعت از رسول اکرم صلی الله علیه و آله 48
- معنای اولی الامر 48
- صلوات بر آل محمّد 49
- ضرورت سوگواری برای سیدالشهدا(ع) تا اربعین 50
- منابعی برای تحقیق و مطالعه افزون تر 51
- ارادت به امام خمینی رحمه الله 51
- مباحث کلّی و نکته های ضروری در برنامه سازی 54
- اشاره 54
- فصل ششم: همراه با برنامه سازان 54
- موضوع های برنامه سازی 55
- اشعاری درباره شهید قاضی طباطبایی 56
- کتاب نامه 59
- الف) کتاب 59
- ب) نشریه 61
ص:15
پدرش آموخت. سپس میرزا محمدحسین و حاج میرزا اسدالله قاضی که مربیان دل سوز و دانشوری بودند، تربیت وی را به عهده گرفتند. این دو که عموهای سید محمدعلی بودند، در شکل گیری شخصیت علمی و فکری او نقش اثرگذاری داشتند.(1)
فراگیری دانش و راه و رسم مبارزه
فراگیری دانش و راه و رسم مبارزه
کم کم شرایط بهتری برای فراگیری علوم دینی فراهم شد. در این زمان، سید محمدعلی که پانزده سال داشت، در مسجد اول بازار شیشه گرخانه درس می خواند. وی سرانجام به مدرسه طالبیه تبریز(2) رفت تا از استادان این حوزه بهره مند شود و با دوستانش درس ها را مرور کند و نکته های علمی را بهتر بیاموزد.
با گسترش بیدادگری رضاخان و ستیز وی با ارزش های مذهبی، مردم تبریز هم گام با مردم دیگر شهرهای ایران قیام کردند. در آن اوضاع آشفته، سید محمدعلی که کنجکاو و هوشیار بود، رفتارهای سیاسی پدر و شیوه های هدایتی او را دنبال می کرد. بدین گونه راه و رسم ستیز با نادانی و مبارزه با زورگویان را آموخت.(3)
سید محمدعلی، نخستین تجربه مبارزه را در دوره نوجوانی و در شانزده سالگی فراگرفت. هنگام انقلاب مردم تبریز در سال 1307 (1348 ه_ . ق)، عالمان این دیار، آواره گشتند و به شهرهای دوردست تبعید شدند. آقا میرزا باقر قاضی طباطبایی، به همراه پسرش، سید محمدعلی به تهران تبعید شد. این کوچ ناخواسته حدود دو ماه طول کشید. سپس وی به مشهد منتقل شد.
1- محمد عاصفی، مختصری از تاریخ زندگی علّامه شهید قاضی طباطبایی، ص 9.
2- این مدرسه را میرزا ابوطالب، وزیر آذربایجان بنیان نهاد و در بازار تبریز قرار داشت. دالان آن به مسجد جامع تبریز می رسد.
3- غلامرضا گلی زواره، کاروان علم و عرفان، قم، حضور، 1380، ج 2، ص 247.