حیات نیکان 18: آیت الله علی ارومیان صفحه 3

ص:6

وی در میان می گذاشتند. بسیاری از اهالی مراغه چنان با او صمیمی بودند که گویی از کودکی با وی انس و علاقه داشته اند و اسماعیل برای همه این نعمت ها، خدا را شکر می کرد.

سال های رشد و شکوفایی

سال های رشد و شکوفایی

علی پنج ساله بود که به مکتب خانه رفت. خیلی زود، خواندن قرآن را فراگرفت و خواندن و نوشتن را آموخت. دو سال بعد، پدرش، او را در دبستان ثبت نام کرد. علی باهوش و باذکاوت بود و به درس علاقه زیادی داشت. او درس هایش را تا رسیدن به دوره متوسطه ادامه داد، ولی به دلیل آسیب رساندن های فراوان اعضای فرقه دموکرات آذربایجان به خانواده اش، دیگر نتوانست در مدرسه دولتی بماند. دوره متوسطه دبیرستان را داوطلب آزاد شد تا در کنار مطالعه درس ها و مسائل تحصیلی، به پدرش در مغازه پارچه فروشی کمک کند.

در همین دوران بود که به حوزه و علوم دینی علاقه مند شد و برای ورود به حوزه علمیه مراغه، از پدرش اجازه گرفت. دوران پرآشوبی بود و پدر هر روز بیش از پیش نگران سرنوشت فرزندش بود، ولی وقتی اشتیاق فرزندش را دید، لبخند رضایت بر لبانش نقش بست. علی تحصیلات حوزوی اش را به شکل غیررسمی در شهرستان مراغه آغاز کرد. سپس به مدرسه دینی ارومیه رفت و تمام نیرویش را به کار گرفت تا این راه را با جدّیت ادامه دهد. او مغنی و مطول را نزد شیخ عزیز ادیب و